Episodes

  • شب های لیلی ۶- لیلی و مجنون نظامی گنجوی

    شب های لیلی ۶- لیلی و مجنون نظامی گنجوی
    May 15 2024

    با همکاری

    ژاله_فشار

    #مهتاب_ حاجی محمدی

    احسان_ شادمان

    #سیروس _ملکی

    سرپرست گویندگان : دکتر# مهتاب_ حاجی محمدی#

    گر در سرت هوای وصال است حافظا!

    باید که خاک درگه اهل هنر شوی


    هنر کاشی کاری در ایران سابقه هفت

    هزار ساله دارد و ایرانیان تا پیش از رواج استفاده از کاشی هفت رنگ در بناها برای نمای بیرونی نیز استفاده می کردند.

    من در این راستا سعی کردم از این هنر استفاده کرده و در آثارم تلفیقی از کاش کاری سنتی و مدرن را به کار برده ام .

    شما می توانید این هنر ارزنده را به صورت تابلو ،دور آیینه،سینی.زیر لیوانی ،میز، و … سفارش بدهید و اصالت رنگ و نقاشی را به خانه های خود ببرید .

    با ما در اینستا و واتس آپ در ارتباط باشید .


    @dao.ceramicart


    09931528972
    Show More Show Less
    51 mins
  • شب های لیلی ۵- لیلی و مجنون نظامی گنجوی

    شب های لیلی ۵- لیلی و مجنون نظامی گنجوی
    May 6 2024

    شب های لیلی، داستان دلدادگی لیلی و مجنون از حکیم نظامی

    با همکاری ژاله افشار مهتاب حاجی محمدی احسان شادمان سیروس ملکی

    بخش ۳ - برهان قاطع در حدوث آفرینش: در نوبت بار عام دادن

    بخش ۴ - سبب نظم کتاب: روزی به مبارکی و شادی

    بخش ۵ - در مدح شروانشاه اختسان بن منوچهر: سر خیل سپاه تاجداران

    بخش ۶ - خطاب زمین بوس: ای عالم جان و جان عالم

    بخش ۷ - سپردن فرزند خویش به فرزند شروانشاه: چون گوهر سرخ صبحگاهی
    Show More Show Less
    1 hr and 10 mins
  • شب های لیلی -قسمت سوم۳

    شب های لیلی -قسمت سوم۳
    Apr 30 2024

    با همکاری ژاله افشار مهتاب حاجی محمدی احسان شادمان سیروس ملکی
    Show More Show Less
    39 mins
  • ۲ شب های لیلی -داستان عشق لیلی و مجنون از نظامی -قسمت دوم

    ۲ شب های لیلی -داستان عشق لیلی و مجنون از نظامی -قسمت دوم
    Apr 24 2024

    با همکاری ژاله افشار مهتاب حاجی محمدی احسان شادمان سیروس ملکی


    بخش ۳ - برهان قاطع در حدوث آفرینش: در نوبت بار عام دادن

    بخش ۴ - سبب نظم کتاب: روزی به مبارکی و شادی

    بخش ۵ - در مدح شروانشاه اختسان بن منوچهر: سر خیل سپاه تاجداران

    بخش ۶ - خطاب زمین بوس: ای عالم جان و جان عالم

    بخش ۷ - سپردن فرزند خویش به فرزند شروانشاه: چون گوهر سرخ صبحگاهی
    Show More Show Less
    51 mins
  • شب های لیلی ، داستان دلدادگی لیلی و مجنون از حکیم نظامی قسمت ۱

    شب های لیلی ، داستان دلدادگی لیلی و مجنون از حکیم نظامی قسمت ۱
    Apr 16 2024

    توحید و نیایش ۲- نعت پیغمبر اکرم (ص) صفحه ۱ تا ۱۲
    Show More Show Less
    20 mins
  • شب های لیلی -داستان عشق لیلی و مجنون از نظامی -معرفی

    شب های لیلی -داستان عشق لیلی و مجنون از نظامی -معرفی
    Apr 16 2024

    مثنوی زیبای «لیلی و مجنون» با عنوان «شب‌های لیلی» اثر نظامی گنجوی است که با هم‌آوایی (مهتاب حاجی‌محمدی، ژاله افشار، سیروس ملکی و احسان شادمان و هدایت ساجدی نیا) خوانده می‌شود.
    Show More Show Less
    2 mins
  • شور شیرین ۱۷

    شور شیرین ۱۷
    Oct 6 2022
    نظامی هان و هان تا زنده باشیچنان خواهم چنان کافکنده باشینه بینی در که دریاپرور آمداز افتادن چگونه بر سر آمدچو دانه گر بیفتی بر سر آییچو خوشه سر مکش کز پا دراییمدارا کن که خوی چرخ تند استبه همت رو که پای عمر کند استهوا مسموم شد با گرد می سازدوا معدوم شد با درد می سازطبیب روزگار افسون فروش استچو زراقان ازان ده رنگ پوش استگهی نیشی زند کاین نوش اعضاستگه آرد ترشیی کاین دفع صفراستعلاج‌الرأس او انجیدن گوشدم‌الاخوین او خون سیاوشبدین مرهم جراحت بست نتوانبدین دارو ز علت رست نتوانچو طفل انگشت خود میمز در این مهدز خون خویش کن هم شیر و هم شهدبگیر آیین خرسندی ز انجیرکه هم طفلست و هم پستان و هم شیربر این رقعه که شطرنج زیانستکمینه بازیش بین‌الرخانستدریغ آن شد که در نقش خطرناکمقابل می‌شود رخ با رخ خاکدرین خیمه چه گردی بند بر پایگلو را زین طنابی چند بگشایبرون کش پای ازین پاچیله تنگکه کفش تنگ دارد پای را لنگقدم درنه که چون رفتی رسیدیهمان پندار کاین ده را ندیدیاگر عیشی است صد تیمار با اوستو گر برگ گلی صد خار با اوستبه تلخی و به ترشی شد جوانیبه صفرا و به سودا زندگانیبه وقت زندگی رنجور حالیمکه با گرگان وحشی در جوالیمبه وقت مرگ با صد داغ حرمانز گرگان رفت باید سوی کرمانز گرگان تا به کرمان راه کم نیستز ما تا مرگ موئی نیز هم نیستسری داریم و آن سرهم شکستهبه حسرت بر سر زانو نشستهسری کو هیبت جلاد بیندصواب آن شد که بر زانو نشیندولایت بین که ما را کوچگاهستولایت نیست این زندان و چاهستز گرمائی چو آتش تاب گیریمجگر درتری بر فاب گیریمچو موئی برف ریزد پر بریزیمهمه در موی دام و دد گریزیمبدین پا تا کجا شاید رسیدنبدین پر تا کجا شاید پریدنستم کاری کنیم آنگه بهر کارزهی مشتی ضعیفان ستمکارکسی کو بر پر موری ستم کردهم از ماری قفای آن ستم خوردبه چشم خویش دیدم در گذرگاهکه زد بر جان موری مرغکی راههنوز از صید منقارش نپرداختکه مرغی دیگر آمد کار او ساختچو بد کردی مباش ایمن ز آفاتکه واجب شد طبیعت را مکافاتسپهر آیینه عدلست و شایدکه هرچ آن از تو بیند وا نمایدمنادی شد جهان را هر که بد کردنه با جان کسی با جان خود کردمگر نشنیدی از فراش این راهکه هر کو چاه کند افتاد در چاهسرای آفرینش سرسری نیستزمین و آسمان بی‌داوری نیستهران سنگی که دریائی و کانیستدر او دری و یاقوتی نهانیستچو عیسی هر که درد توتیائیز هر بیخی کند دارو گیائیچو ما را چشم عبرت بین تباهستکجا دانیم کاین گل یا گیاهستگرفتم خود که عطار وجودیتو نیز آخر بسوزی گر چه عودیو گر خود علم جالینوس دانیچو مرگ آمد به جالینوس مانیچو عاجز وار باید عاقبت مردچه افلاطون یونانی چه آن کردهمان به کاین نصیحت یاد گیریمکه پیش از مرگ یک نوبت بمیریمز محنت رست هر کو چشم دربستبدین تدبیر طوطی از قفس رستاگر با این کهن گرگ خشن پوستبه صد سوگند چون یوسف شوی دوستلبادت را چنان بر گاو بنددکه چشمی گرید و چشمیت خنددچه پنداری کز اینسان هفتخوانیبود موقوف خونی و استخوانیبدین قاروره تا چند آبریزیبدین غربال تا کی خاک بیزینخواهد ماند آخر جاودانهدر این نه مطبخ این یک چارخانهچو وقت آید که وقت آید به آخرنهانیها کنند از پرده ظاهرنه بینی گرد ازین دوران که بینیجز آن قالب که در قلبش نشینیازین جا توشه بر کانجا علف نیستدر اینجا جو که آنجا جز صدف نیستدرین مشکین صدفهای ...
    Show More Show Less
    50 mins
  • شور شیرین ۱۶

    شور شیرین ۱۶
    Oct 6 2022
     شبی تاریک نور از ماه بردهفلک را غول وار از راه بردهزمانه با هزاران دست بی‌زورفلک با صد هزاران دیده شبکورشهنشه پای را با بند زریننهاده بر دو سیمین ساق شیرینبت زنجر موی از سیمگون دستبه زنجیر زرش بر مهره می‌بستز شفقت ساقهای بند سایشهمی مالید و می‌بوسید پایشحکایت‌های مهرانگیز می‌گفتکه بر بانگ حکایت خوش توان خفتبه هر لفظی دهن پر نوش می‌داشتبر آواز شهنشه گوش می‌داشتچو خسرو خفت و کمتر شد جوابشبه شیریت در سرایت کرد خوابشدو یار نازنین در خواب رفتهفلک بیدار و از چشم آب رفتهجهان می‌گفت کامد فتنه سرمستسیاهی بر لبش مسمار می‌بستفرود آمد ز روزن دیو چهرینبوده در سرشتش هیچ مهریچو قصاب از غضب خونی نشانیچو نفاط از بروت آتش‌فشانیچو دزد خانه بر کالا همی جستسریر شاه را بالا همی جستبه بالین شه آمد تیغ در مشتجگرگاهش درید و شمع را کشتچنان زد بر جگرگاهش سر تیغکه خون برجست ازو چون آتش از میغچو از ماهی جدا کرد آفتابیبرون زد سر ز روزن چون عقابیملک در خواب خوش پهلو دریدهگشاده چشم و خود را کشته دیدهز خونش خوابگه طوفان گرفتهدلش از تشنگی از جان گرفتهبه دل گفتا که شیرین را ز خوشخوابکنم بیدار و خواهم شربتی آبدگر ره گفت با خطر نهفتهکه هست این مهربان شبها نخفتهچو بیند بر من این بیداد و خوارینخسبد دیگر از فریاد و زاریهمان به کین سخن ناگفته باشدشوم من مرده و او خفته باشدبه تلخی جان چنان داد آن وفادارکه شیرین را نکرد از خواب بیدارشکفته گلبنی بینی چو خورشیدبه سرسبزی جهان را داده امیدبرآید ناگه ابری تند و سرمستبخون ریز ریاحین تیغ در دستبدان سختی فرو بارد تگرگیکزان گلبن نماند شاخ و برگیچو گردد باغبان خفته بیداربه باغ اندر نه گل بیند نه گلزارچه گوئی کز غم گل خون نریزدچو گل ریزد گلابی چون نریزدز بس خون کز تن شه رفت چون آبدر آمد نرگس شیرین ز خوشخوابدگر شبها که بختش یار گشتیبه بانگ نای و نی بیدار گشتیفلک بنگر چه سردی کرد این بارکه خون گرم شاهش کرد بیدارپریشان شد چو مرغ تاب دیدهکه بود آن سهم را در خواب دیدهپرند از خوابگاه شاه برداشتیکی دریای خون دیده آه برداشتز شب می‌جست نور آفتابیدریغا چشمش آمد در خرابیسریری دید سر بی‌تاج کردهچراغی روغنش تاراج کردهخزینه در گشاده گنج بردهسپه رفته سپهسالار مردهبه گریه ساعتی شب را سیه کردبسی بگریست وانگه عزم ره کردگلاب و مشک با عنبر برآمیختبر آن اندام خون آلود می‌ریختفرو شستش به گلاب و به کافورچنان کز روشنی می‌تافت چون نورچنان بزمی که شاهان را طرازندبسازیدش کز آن بهتر نسازندچو شه را کرده بود آرایشی چستبه کافور و گلاب اندام او شستهمان آرایش خود نیز نو کردبدین اندیشه صد دل را گرو کرددل شیرویه شیرین را ببایستولیکن با کسی گفتن نشایستنهانی کس فرستادش که خوش باشیکی هفته درین غم بارکش باشچو هفته بگذرد ماه دو هفتهشود در باغ من چون گل شکفتهخداوندی دهم بر هر گروهشز خسرو بیشتر دارم شکوهشچو گنجش زیر زر پوشیده دارمکلید گنج‌ها او را سپارمچو شیرین این سخنها را نیوشیدچو سرکه تند شد چون می بجوشیدفریبش داد تا باشد شکیبشنهاد آن کشتنی دل بر فریبشپس آنگه هر چه بود اسباب خسروز منسوخ کهن تا کسوت نوبه محتاجان و محرومان ندا کردز بهر جان شاهنشه فدا کرد
    Show More Show Less
    1 hr and 11 mins