Showing results by narrator "Mehmet Atay" in All Categories

Anadolu'da Medeniyetin Hikayesi serisinin yeni bölümlerinden bildirim yoluyla haberdar olmak için seriyi takip etmeyi lütfen unutmayın. Anadolu'da, halk mizahı filozoflarının hiciv anlayışı, nüktelerin altına saklanan derin anlamlarla, Türklerin olaylar karşısındaki tavır alışını, pratik zekâsını, hoşgörüsünü, sorunlar hakkında hüküm verişini adeta bir aynaya yansıtır. Bir tebessüm yaratırken mutlaka alınacak bir ders vardır.

Anadolu'da Medeniyetin Hikayesi serisinin yeni bölümlerinden bildirim yoluyla haberdar olmak için seriyi takip etmeyi lütfen unutmayın. Merkeziyetçi bir yönetime sahip olan Osmanlı Devleti’nde, yerel yönetimler ancak batılılaşma girişimleriyle, yani 1839 Tanzimat’ından sonra gündeme gelmiştir. Türkiye'de, özellikle 1980'lerden sonra yerel yönetimlere özel bir önem verilmesi, belediye sınırları içinde yaşayan nüfusun toplam nüfus içindeki payının artmasıyla yakından ilişkilidir.

Anadolu'da Medeniyetin Hikayesi serisinin yeni bölümlerinden bildirim yoluyla haberdar olmak için seriyi takip etmeyi lütfen unutmayın. Osmanlı Devleti tarihi 14'üncü yüzyıldan beri dünya tarihini yakından ilgilendiren konulardan biridir. Nicolae Lorga (Jorga), Johann Wilhelm Zinkeisen, Joseph von Hammer gibi Batılı Osmanlı tarihçilerinin yanı sıra, Türkiye’de genel Osmanlı tarihi üzerinde son zamanlarda İsmail Hakkı Uzunçarşılı ve Enver Ziya Karal'ın eserleri kayda değer.

Anadolu'da Medeniyetin Hikayesi serisinin yeni bölümlerinden bildirim yoluyla haberdar olmak için seriyi takip etmeyi lütfen unutmayın. Osmanlı Devleti koyu merkeziyetçi bir devletti ve bütün işler İstanbul'dan görülürdü. Padişahın atadığı en yetkili kişi, padişahın mührünü taşıyan ve padişaha vekâlet eden veziriazamdı. Osmanlı Devleti’nde toprak padişahın, dolayısıyla Allah’ın malıydı. Fethedilen topraklar sipahi'lere timar olarak verilirdi. Devlet, timarın gelirine göre sipahi'lerden orduya asker göndermelerini ister.

Anadolu'da Medeniyetin Hikayesi serisinin yeni bölümlerinden bildirim yoluyla haberdar olmak için seriyi takip etmeyi lütfen unutmayın. Osmanlı Devleti tarihi 14'üncü yüzyıldan beri dünya tarihini yakından ilgilendiren konulardan biridir. Nicolae Lorga (Jorga), Johann Wilhelm Zinkeisen, Joseph von Hammer gibi Batılı Osmanlı tarihçilerinin yanı sıra, Türkiye’de genel Osmanlı tarihi üzerinde son zamanlarda İsmail Hakkı Uzunçarşılı ve Enver Ziya Karal'ın eserleri kayda değer.

Hıdır, kendi hâlinde bir devlet memurudur. Eşi ve akıllı kızı Nisan’dan başka sahip olduğu tek şey, gözü gibi baktığı 1991 model beyaz Şahin arabasıdır. Hıdır bir gün Ferrari’sini Satan Bilge kitabını keşfeder: “Kararı ver; Doğu felsefesiyle, Amerikan iş bitiriciliğini birleştir. Sonra gelsin başarı ve mutluluk”. Böylece “kişisel gerilim” yolculuğuna başlar. “Birçok Amerikalı’nın ve Amerikan vatandaşı olmak için can verecek birçok Türk’ün ‘kişisel gelişim’ kitaplarını” okur. Çoğu çok satan, Amerikan kültürünü işleyen bu kitapları okudukça “gelişim” gösterir.

Zola’nın “Quatre Evangiles” (Dört İncil) dizisinin üçüncü kitabı olan yapıt, doğrudan doğruya Dreyfus olayına bağlıdır; Simon-Dreyfus kahramanlarından Gorgias-Esterhazy kahramanlarına kadar bu olayın serbest uyarlamasıdır. Yapıttaki temel karşıtlık hiç kuşkusuz geleceğin güçleriyle karanlıkçılığın çatışmasıdır... Sürekli mücadeleye mahkûm cesur eğitimciler ya da kurbanlar, aynı zamanda kurnaz, entrikacı, güç ve paraya susamış açgözlü, sapık insanlar dikkat çeker.

Kitap zamanın modasına uygun şekilde ilk olarak bölümler halinde Servet-i Fünun dergisinde yayınlandı. 1900’lü yıllar Türk Edebiyatı’nın tüm özelliklerini taşıyan romanın konusu ilk bakışta oldukça tanıdık geliyor; yasak aşk! Ancak yazar konuyu sadece yüzeysel bir toplumcu ahlak olarak ele almaz, yaşananları oldukça değerli kılar, karakterlerin iç dünyalarına dalar. Naif İstanbul betimlemeleri zamanın ruhunu yansıtır. Kendinizi karakterlerin yerine koyar kâh mutlu olur, kâh ağlarsınız. Dedik ya konu çok tanıdık. Hem çok eski hem de çok güncel.

BOZKURTLAR, Ateş çocuk dergisinin 7 Ocak 1937’de çıkan 7. sayısından, 29 ve 30. sayılar haricinde, 40. sayısına kadar tefrika edilip kitap olarak yayınlanacağı 1946’ya dek yarım kalan Bozkurtların Ölümü ve onun devamı olarak 1949’da yayınlanan Bozkurtlar Diriliyor’un, Ötüken Neşriyat tarafından 1973’te büyük yazarının lütufkâr müsaadeleriyle birleştirilip neşredilen ilk baskısında aldığı yeni ismidir.

En mahrem bir gecenin, en matemli anında akıyordu gözyaşları. Sırların habercileri, hızına yetişemiyordu gözyaşlarının. Çok konuştuk, biraz da susalım. Susalım ve ağlaşalım. Aşkın Gözyaşları sağanağında, yitik cennetimize yol bulalım. “5 Aralık 1273; Mevlana gördüğü rüya ile kan ter içinde uyanır. Şem’sin seneler önce kaldığı odaya girer. Taş duvarlar, tahta sedir, acem kilimi, odada her ne varsa hepsi Şems kokmaktadır. Bakışları duvarda gizlenir. Senelerdir, hiçbir şeyin asılı olmadığı duvarda, bir levhayı fark eder. Okur yazıyı, kopar çığlık, atar kendini avluya.

Yedinci ve en tesirli bıçak darbesi ensesine gelir, boynu sağa doğru bükülmüştür. Dervişler yere kapanmasını bekleye dursun, Şems Hz. Peygamberin şu hadisini sesi boğuk mırıldanır: “Allah’a kavuşmayı isteyeni Allah da sever” Dervişlerden birisi sırtına tekmeyi vurur. Yüzüstü taş zemine kapanır, dudağı patlamış, dişleri zemine dökülmüştür Siyah feracesi kanlar içinde bordoya dönmüştür. Saçlarından tutarak kafasını kaldıran dervişin niyeti Şems'in başını gövdesinden ayırmaktır. Baş derviş engeller. "Bırakın son nefesini versin. Sonra da en yakın bir kuyuya atın. Kıyafetine sarp atın.

Oğuz Türkleri'nin ünlü epik destanlarıdır Dedem Korkut Hikayeleri. Dede Korkut destanların ilk anlatıcısıdır. Dirse Han Oğlu Boğaç Destanı da eski bir Türk geleneği olarak Toy ile (şölen) başlamaktadır. "Bir gün Kam Gan oğlu Han Bayındır yerinden kalkmıştı. Şami otağını yer yüzüne diktirmişti Alaca gölgeliği gök yüzüne yükselmişti. Bin yerde ipek halıcığı döşenmişti. Hanlar hanı Bayındır yılda bir kerre ziyafet verip Oğuz beylerini misafir ederdi. Gene ziyafet tertip edip attan aygır, deveden erkek deve, koyundan koç kestirmişti. Bir yere ak otağ, bir yere kızıl otağ, bir yere kara otağ kurdurmuştu.."

Bugünkü Batı medeniyeti kökenlerini büyük ölçüde Anadolu topraklarında M.Ö. 1200’den sonra gerçekleşen kültür gelişmelerine borçlu olduğuna göre, kültür mirasımızın Akdeniz ve Ege kökenleri, aslında Avrupa ile paylaştığımız ortak bir mirası ifade ediyor. Son zamanlarda, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde, halkın kökenlerini araştırma arzusu ve merakı yaygın hale gelmiştir. Batılı insanların “Biz nereden geldik? Aslımız nedir?” sorularına cevap arayış gayretleri içinde karşılarına çıkan destan ve efsaneler arasında bilimsel çalışmalarla doğrulanmasını bekledikleri öykülerin sayısı giderek artıyor.

M.Ö. 12’nci yüzyılın başlarından sonra gerçekleşen Ege göçleri nedeniyle Anadolu yüzünü politika ve kültür alanlarında Batı’ya çevirir ve Roma Devrinin sonuna kadar Batı dünyasının atmosferi içinde yaşar. Herodot Batı Anadolu’da, Lidya’da oturan Etrüsklerin bir kıtlık felâketi nedeniyle İtalya’ya göç ettiklerini anlatır. Gene Herodot’un anlattığı son Lidya kralı Krezüs’ün hazineleri masalı, muhtemelen Lidyalıların madeni sikkeleri icat etmekle, dünya tarihine yaptıkları katkıdan kaynaklanmaktadır.

İçindeki yedi öykü, kısa metinlerle birbirinden ayrılmış. Öykü kişilerinin iç kısımları da diyebileceğimiz ve Burhan Günel'in şiirli anlatımını öne çıktığı bu kısa metinler, öyküleri hem birbirinden ayırıyor, hem de bir köprü gibi birbiriyle birleştiriyor. Böylece kitaptaki öyküler bir bakıma öyküroman çerçevesine oturtuluyor. Kar Düşleri'indeki öyküler birbirinden bağımsız dinlenebilse de hemen hemen aynı kişilerin çevresinde döndüğü için gevşek dokulu bir romanla karşı karşıya olduğumuz da söylenebilir.

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden, Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak, Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak, Sular sarardı yüzün perde perde solmakta, Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta, Eğilmiş arza kanar muttasıl kanar güller, Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller, Sular mı yandı neden tunca benziyor mermer, Bu bir lisanı hafidir ki ruha dolmakta, Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta...

Gerçekten yaşanmış bir olay bu. Bir Türk anasının hikayesi... 1921 yılının sonları, aylardan Aralık. İşgal yıllarında Anadolu... Yokluk içinde, ateş içinde... Anadolu'ya cephane gerek. Bu cephane de İstanbul'dan Karadeniz ve İneboluya, oradan da Ankara'ya ulaştırılıyordu. Elbette Türk Kadını tarafından.

Bahşedileni mi arıyorum yoksa ondan mı kaçıyorum bilemiyorum. Bahşedenlerse terk etmiş gitmiş bir zamanlar şarkın gazellerini taşıyan. Lale bahçeleri var derler bir vakit bir derya, çoraklığın bile çark ettiği bu diyarlarda. Evler daha kurulmamış, hüküm daha yönetmemişti. İmdi masal geliyor bunlar heyhat! Düşlerimizin beyhude olacağını elbet biliyorduk, yine de düşlerimiz bile berbattı.

Yunus Emre Sin. Yunus Emre'nin ölüme dair şiirlerini bu yayında bulacaksınız. Serinin diğer kitapları "Od" ve "Işk". Bu SesleKitap hazırlanırken Abdülbaki Gölpınarlı'nın "Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri" ve Yrd. Doç. Dr. Mustafa Tatçı'nın "Yunus Emre Divanı" adlı eserlerinden yararlanılmıştır.

Daha 30 yaşındayken Elbistan Valisi sıfatıyla yönetim ve siyaset hayatına atılan, böylece büyük tecrüba kazanan Anadolu Selçuklu Hükümdarı 2. Kılıçarslan, 1156'da babası Sultan Mesud'ud ölümü üzerine tahta geçti. Ömrünü Türk birliği ve bekası uğruna harcadı... O zamanlar AAdramitton denilen Edremit'ten.