Showing results by narrator "Mehmet Atay" in All Categories

Anadolu'da Medeniyetin Hikayesi serisinin yeni bölümlerinden bildirim yoluyla haberdar olmak için seriyi takip etmeyi lütfen unutmayın. Osmanlı Devleti tarihi 14'üncü yüzyıldan beri dünya tarihini yakından ilgilendiren konulardan biridir. Nicolae Lorga (Jorga), Johann Wilhelm Zinkeisen, Joseph von Hammer gibi Batılı Osmanlı tarihçilerinin yanı sıra, Türkiye’de genel Osmanlı tarihi üzerinde son zamanlarda İsmail Hakkı Uzunçarşılı ve Enver Ziya Karal'ın eserleri kayda değer.

Hıdır, kendi hâlinde bir devlet memurudur. Eşi ve akıllı kızı Nisan’dan başka sahip olduğu tek şey, gözü gibi baktığı 1991 model beyaz Şahin arabasıdır. Hıdır bir gün Ferrari’sini Satan Bilge kitabını keşfeder: “Kararı ver; Doğu felsefesiyle, Amerikan iş bitiriciliğini birleştir. Sonra gelsin başarı ve mutluluk”. Böylece “kişisel gerilim” yolculuğuna başlar. “Birçok Amerikalı’nın ve Amerikan vatandaşı olmak için can verecek birçok Türk’ün ‘kişisel gelişim’ kitaplarını” okur. Çoğu çok satan, Amerikan kültürünü işleyen bu kitapları okudukça “gelişim” gösterir.

Kur´anın aslına ve üslubuna en sadık, parantezsiz, ayetler arasında göndermeler yapan, Kuran ile Kitabı Mukaddes arasında bağlantılar kuran, en sade Kur´an Meali.

1899'da Serveti Fünun dergisinde yayınlanmaya başlayan eser, o dönemde bir hastalık halinde olan 'alafranga hayat özentisi' ışığında, hamedilmemiş batılı görünme havasıyla şaşkın gençlerin, hem kendilerini hem de ailelerini nasıl sarstıklarını anlatır. Romanın hiç kullanılmayan adı vardır: 'Bihruz Bey'in Aşıklığı'. Babadan kalma servetin, batılı yaşayışa özenerek pervasızca harcayan ve küçük yaştan beri yanlış yolda eğitilen bir gencin mahvoluş aşkıdır anlatılan... Dönem müzikleri ve yorumuyla bu güzel sesle kitabı beğeninize sunuyoruz...

Oğuz Türkleri'nin ünlü epik destanlarıdır Dedem Korkut Hikayeleri. Dede Korkut destanların ilk anlatıcısıdır. Dirse Han Oğlu Boğaç Destanı da eski bir Türk geleneği olarak Toy ile (şölen) başlamaktadır. "Bir gün Kam Gan oğlu Han Bayındır yerinden kalkmıştı. Şami otağını yer yüzüne diktirmişti Alaca gölgeliği gök yüzüne yükselmişti. Bin yerde ipek halıcığı döşenmişti. Hanlar hanı Bayındır yılda bir kerre ziyafet verip Oğuz beylerini misafir ederdi. Gene ziyafet tertip edip attan aygır, deveden erkek deve, koyundan koç kestirmişti. Bir yere ak otağ, bir yere kızıl otağ, bir yere kara otağ kurdurmuştu.."

'Ağlamak uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan gücün çığlığıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o gücün de yok olduğu zamanlardır ki onun yerine geçen etkili sessizlik, en şiddetli acının yarattığı göz yaşlarından daha yakıcıdır. Dilber artık kaçacak, artık firar edecek, fakat gecenin devlere mahsus müthiş azametli siyah kanatlarının altı böyle küçük bir mahluk için güvenli olamaz. Gidecek ama nereye? Kendince meçhul olan bir kuvvetin şevkiyle bir şey arayacak...

Dâhiler ve Aşkları; sanat, edebiyat, bilim ve düşün tarihinin önde gelen dâhilerinin yaşadığı aşkları, eserleri paralelinde ortaya koyan, ansiklopedik ölçekte bir biyografi kitabı. Gerek ülkemizde, gerekse dünyada toplam olarak bu kapsamda oluşturulmuş nadir eserlerden biri olma özelliği de taşıyan bu önemli kitap; içinde yer alan dâhilere, yaptıkları çalışmalar ve ilgi alanları açısından oldukça yakın değerli yazar ve şairlerimizin yoğun çabalarıyla ortaya çıktı.

Halikarnas Balıkçısı, "Yüzyıllar boyunca Anadolu diye, Anadolu'da diyar diyar gezeyim dedim, her yerin eski efsanelerinden tutup da günümüze kadar gelmiş tarihsel olayları yazayım dedim. Ne var ki, Anadolu'nun çeşitli ekonomik, toplumsal kargaşalığının içinden çıkabilene aşkolsun. Örneğin bir yerden bir yere giderken insan attığı bir tek adımda felsefenin baş döndürücü bir doruğuna fırlar, atılan ikinci bir adımda ise estetiğin derin bir uçurumuna tepetakla dalar..."

“Sonradan şark şiirinin ruhumda ışıması gibi birdenbire parlayan bir kadın kokusu aldım. Yanımda oturan kadına baktım ve gözlerimi bu eğlenceden de çok kamaştırdı; birdenbire tüm şenliğim o oldu. Daha önceki yaşamımı iyi anladıysanız, o anda kalbimden fışkıran duyguları da tahmin edebilirsiniz. Okşayabilmek için deliye döndüğüm bu ak ve yuvarlak omuzlara takıldı gözlerim; sanki ilk kez çıplak kalmış gibi hafifçe pembeleşmişlerdi. Pek edepli, adeta bir ruhu olan ve ışıkta ipekli bir kumaş gibi parlayan saten bir teni vardı bu omuzların. Dinlemek için çok iyi bir seçim.

Atatürk, 1918 yılında tedavi olmak üzere şimdiki adı Karlovy Vary yani 'Kralın Banyosu' olan, o zamanki adıyla Karlsbad'a uzun bir tren yolculuğu sonunda ulaşmıştı. Böbreklerinden rahatsızdı ve Karlsbad'da 30 Haziran'dan 27 Temmuz'a kadar kaldı. 27 Temmuz'da trenle Viyana'ya geçti. Karlsbad'da günlük tuttu ve bu günlükleri Afet İnan, 1931 yılında, tarih çalışmaları sırasında Atatürk'ün Çankaya'daki kütüphanesinde buldu.

Batı uygarlığının kurucu üç unsurundan biri kabul edilen felsefenin daha tarihinin başlangıcında, Hz. İsa’nın doğumundan 399 yıl önce gerçekleşen bu olay, sıradan bir filozofa karşı basit bir muhakeme davası değildir.

Şiddet dolu, katı, kırılan ama bükülmeyen bir gelenek. Gerekirse kanla korunan alternatif bir ahlak. Bir jest olarak ölünen ve öldürülen, stilize bir savaş... Hatırlanacak ve unutulacak ne çok şey var.

Tolstoy'un insanın iç serüvenini incelediği kitap dört öyküden oluşuyor: İnsan Ne İle Yaşar' da üç soruya cevap arıyor. İnsana yön veren şey nedir? İnsana ne verilmemiştir? İnsan ne ile yaşar? Surat'daki Kahvehane'de ise her millet ve dinden insanın Allah'ı ve evreni anlamaya çalışmalarına tanıklık ediyor. İnsana Ne Kadar Toprak Lazım'da hırsın ve açgözlülüğün sonunu, nereye kadar gidebileceğini gösterirken, Üç Soru'da ise yaşadığımız anın değerini gösteriyor bize.

Bugün için dinlenmesi gereken metinlerin başında hiç şüphesiz ki Mevlana´nın ölümsüz eseri Mesnevi gelmektedir. Çünkü Mesnevi her yaştan insana, tüm yönleriyle hayatı, iyiliği, kötülüğü ve erdemli olmayı öğretmektedir. Mesnevi´de yer alan hikayeler, bize binlerce yılın birikimiyle zenginleşmiş dersler sunmakta, zaman zaman hayvanlar aracılığıyla da olsa hayatın acı gerçeklerini anlatmaktadır.

Bugünkü Batı medeniyeti kökenlerini büyük ölçüde Anadolu topraklarında M.Ö. 1200’den sonra gerçekleşen kültür gelişmelerine borçlu olduğuna göre, kültür mirasımızın Akdeniz ve Ege kökenleri, aslında Avrupa ile paylaştığımız ortak bir mirası ifade ediyor. Son zamanlarda, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde, halkın kökenlerini araştırma arzusu ve merakı yaygın hale gelmiştir. Batılı insanların “Biz nereden geldik? Aslımız nedir?” sorularına cevap arayış gayretleri içinde karşılarına çıkan destan ve efsaneler arasında bilimsel çalışmalarla doğrulanmasını bekledikleri öykülerin sayısı giderek artıyor.

M.Ö. 12’nci yüzyılın başlarından sonra gerçekleşen Ege göçleri nedeniyle Anadolu yüzünü politika ve kültür alanlarında Batı’ya çevirir ve Roma Devrinin sonuna kadar Batı dünyasının atmosferi içinde yaşar. Herodot Batı Anadolu’da, Lidya’da oturan Etrüsklerin bir kıtlık felâketi nedeniyle İtalya’ya göç ettiklerini anlatır. Gene Herodot’un anlattığı son Lidya kralı Krezüs’ün hazineleri masalı, muhtemelen Lidyalıların madeni sikkeleri icat etmekle, dünya tarihine yaptıkları katkıdan kaynaklanmaktadır.

İçindeki yedi öykü, kısa metinlerle birbirinden ayrılmış. Öykü kişilerinin iç kısımları da diyebileceğimiz ve Burhan Günel'in şiirli anlatımını öne çıktığı bu kısa metinler, öyküleri hem birbirinden ayırıyor, hem de bir köprü gibi birbiriyle birleştiriyor. Böylece kitaptaki öyküler bir bakıma öyküroman çerçevesine oturtuluyor. Kar Düşleri'indeki öyküler birbirinden bağımsız dinlenebilse de hemen hemen aynı kişilerin çevresinde döndüğü için gevşek dokulu bir romanla karşı karşıya olduğumuz da söylenebilir.

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden, Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak, Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak, Sular sarardı yüzün perde perde solmakta, Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta, Eğilmiş arza kanar muttasıl kanar güller, Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller, Sular mı yandı neden tunca benziyor mermer, Bu bir lisanı hafidir ki ruha dolmakta, Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta...

Gerçekten yaşanmış bir olay bu. Bir Türk anasının hikayesi... 1921 yılının sonları, aylardan Aralık. İşgal yıllarında Anadolu... Yokluk içinde, ateş içinde... Anadolu'ya cephane gerek. Bu cephane de İstanbul'dan Karadeniz ve İneboluya, oradan da Ankara'ya ulaştırılıyordu. Elbette Türk Kadını tarafından.

Bahşedileni mi arıyorum yoksa ondan mı kaçıyorum bilemiyorum. Bahşedenlerse terk etmiş gitmiş bir zamanlar şarkın gazellerini taşıyan. Lale bahçeleri var derler bir vakit bir derya, çoraklığın bile çark ettiği bu diyarlarda. Evler daha kurulmamış, hüküm daha yönetmemişti. İmdi masal geliyor bunlar heyhat! Düşlerimizin beyhude olacağını elbet biliyorduk, yine de düşlerimiz bile berbattı.