Showing results by author "Stefan Zweig" in All Categories

New York'tan Buenos Aires'e gitmekte olan bir vapurda yolcular, dünya satranç şampiyonu Czentovic'in de onlarla birlikte yolculuk ettiğini öğrenince onunla oyun oynamak isterler. İlk oyunda, dünya şampiyonuna –doğal olarak– yenilen bu sıradan oyuncular; ikinci oyunda hiç beklemedikleri bir yardımla Czentovic'le berabere kalmayı başarırlar. Onlara yardım eden, hamleler sonrasını zihninde hesaplayabilen adamın, satranç oyunundaki ustalığının öyküsü ise sıra dışı ve çok hüzünlüdür.

XV. Louis'nin sarayının en sözü geçer metresi olan güzel, zeki, merak uyandırıcı Madame de Prie, kraliyet emrine göre sarayı hemen terk etmek ve Normandiya'dan Courbépine'deki çiftliğe çekilmek zorunda kalır. Fakat sürgün döneminde manipülatif oyunları iş görmez ve topluma olan açlığı gün geçtikçe artmaya başlar. Kendini ve çevresindeki insanları kandırma eğiliminde olan madam, Paris'teki hayatını renklendirmek adına malikânesinde sıkça gösterişli eğlenceler düzenlemeye başlar. Başlattığı oyunun bedeliyse bu kez çok ağır olur.

İki genç müzisyen... Biri, ürkek ve oldukça utangaç bir piyanist olan Erika Ewald; diğeri, kemanına eşsiz sesler veren genç bir adam... Yolları bir konserde kesişir ve ardından gelen provalar ile uzun yürüyüşler aralarındaki arkadaşlık duygusunun şeklini değiştirmeye başlar. Genç adam bir gün bunu açıkça belli eder ama Erika Ewald çareyi ondan kaçmakta bulur. Zaman geçer, Erika'yı genç adamdan kaçıran sebepler kendiliğinden ortadan kalkar ve tutkunun ateşi bu defa genç kızı sarar. Ama ya genç adamın duyguları aynı kalmış mıdır?

“Çocuk olmak korkunç bir şey, merak dolu olmak fakat kimseye bir şey soramamak, sanki aptal veya yararsız bir şeymişsin gibi yetişkinlerin karşısında hep gülünç duruma düşmek… Ama ben bu sırrı öğreneceğim, hissediyorum, çok kısa zamanda öğreneceğim.” Stefan Zweig, bu kısa romanında, on iki yaşındaki Edgar'ın annesi ile kendisine baştan babacan bir tavırla yaklaşan Baron arasındaki ilişkinin gelişimini kaleme alır. Çifte standart, toplumsal ayrımlar ve sömürülme duygusu çocuğun doğru yolu izlemesine engel olur.

Elit tabakaya ait varlıklı, genç bir adam olaylara ve kişilere karşı gittikçe duyarsızlaştığını hissetmeye başlar. Çıktığı rutin pazar gezintilerinden birinde kendini sıkça izleyici olarak katıldığı at müsabakalarında bulur. Fakat bu kez olağanın dışında bir güne başladığının farkında değildir. Neşelenmek adına kendi içinde türlü oyunlara başvuran adam, günün devamında istemeden bir suç işler. Bu durumun yarattığı heyecan onu aynı günün devamında geçmişte küçümsediği tecrübeler edinmeye sürükler. Olağanüstü bu gece ona ruhani bir aydınlanma yaşatacaktır.

Dünyaca ünlü edebiyatçı Stefan Zweig'ın kaleme aldığı bu hikâye kendi halkı tarafından erdemin dört adıyla onurlandırılan Virata'nın kişilikkimlik arayışı içindeki uhrevi yolculuğunu anlatmaktadır. Birwagha topraklarında yaşanan bu ezoterik öyküde nihai erdem olan dürüstlük mefhumunun peşinden giden Virata, bugün dahi geçerli olan öğütleriyle insanı kâmil olma yolundaki tecrübelerini her yaş ve kültürdeki okurun anlayabileceği bir şekilde anlatmaktadır.

Zweig askerlik görevini yerine getirmeyi reddedip 1918 yılında Avusturya'nın izniyle İsviçre'ye gitmiş, 9 Marttan itibaren bir yıl boyunca Zürih Gölü tepelerindeki Rüschlikon köyünde, Hotel Belvoir'da yaşamıştı. Genç ressam Ferdinand da Birinci Dünya Savaşı sırasında Zürih Gölü tepelerindeki bir köyde, içinde, kendine ait bir atölyenin de olduğu bir evde derin fakat yanıltıcı bir huzurla yaşamaktadır. Ancak savaş peşini bırakmaz, birliğe katılma emri onu sığındığı ülkede de bulur.

Bertold Berger, hayatı boyunca hayalini kurduğu üniversite eğitimine başlamak üzere Viyana ya gelir. Tıp öğrenimine başladığında tek arkadaşı, hukuk diplomasını almak için uğraşan oda komşusu Schramek tir. Fiziksel ve ruhsal olarak kırılganlığı, naifliği ve acınası derecede güçsüz oluşu, arkadaş edinmesine, hayata karışmasına ve normal bir üniversiteli genç gibi yaşamasına engel olur. Günün birinde, bir yetişkin gibi kadınlarla yakın bir temasta olması gerektiğine, ihtiyacı olanın bu olduğuna karar verir.

Diktatörlükten kaçan yirminci yüzyıl aydınlarının sembolü olan Stefan Zweig, Mürebbiye adlı kısa romanında, yüksek tabakanın, kadınları cezalandıran ve erkekleri koruyan tutucu ahlak anlayışını çarpıcı bir öyküyle önümüze seriyor. On iki ve on üç yaşlarındaki iki kız çocuğunun istemeden tanık oldukları dram, algılayamadıkları ayrıntılar ve çok sevdikleri mürebbiyenin mutsuzluğu onları etkileyecek, aile büyüklerine karşı duygu ve davranışlarını değiştirecektir.

Kitabın kahramanı, küçük bir Fransız liman kentine iner. Gece trenini kaçırır, zamanını, ay ışığının aydınlattığı liman şehrindeki sokakları keşfederek geçirir. Bu esnada tesadüfen girdiği bir lokalde kadın garson kendine de bira sipariş eder ve sahte bir sırnaşmayla kahramanın yanına oturur. Kadın, lokale gelen başka bir müşteriye ise oldukça kaba davranmakta, ona hakaretler savurmaktadır. Kahraman, gittikçe şiddetlenen gerilimden rahatsız olur ve onları kendi hallerine bırakarak lokali terk eder.

Kırk birinci yaş gününde yazar R., yaşamının merkezinde yer aldığını öğrendiği bir kadının hayatına dair tutku dolu itiraflar içeren bir aşk mektubu alır. Ancak bu kadın yaşadığı süre boyunca, diğer birçok kadın gibi, yazarın hayatına bir iz bırakmayı başaramamıştır; sonuç olarak varlığını bir yabancı olarak sürdürmeye devam etmiştir. “Seni suçlamıyorum sevgilim, hayır, seni suçlamıyorum” demesine rağmen, kadının kor gibi yakan sözleri “kolay olanı, oyun gibi, ağırlıktan yoksun olanı seven; çünkü bir kadere ortak olmaktan korkan” bu adamın hayatını ve düşüncelerini yine de alt üst edecektir.

Im furiosen Abschluss seiner Europareisen besucht Stefan Zweig "Ypern", den kleinen Ort in Belgien, welcher durch den erstmaligen militärischen Einsatz von Giftgas durch den durch Patriotismus vergifteten deutschen Staat zu trauriger Berühmtheit gelangte und zeigt sich dabei etwas überrascht über die absurde touristische Vermarktung dieser europäischen Gedenkstätte, bei welcher hunderttausende Menschen für die Erhaltung der Demokratie ihr Leben ließen.

Am Beispiel des multiethnischen Österreichs vor der Zwangs-Annektierung durch den deutschen Nazi-Staat verdeutlicht Stefan Zweig auf wunderbare sprachliche Weise, warum alle Völker Europas Mischvölker sind und reine Rassen, falls es überhaupt so etwas wie Rassen gibt, nur in den Köpfen der ewigen Dummköpfe existieren.

In der Sprache liegt der Schlüssel verborgen, der uns die Welt verstehen lässt. Ohne das gesprochene Wort in Schriftform ist es nicht möglich Zusammenhänge zu verstehen, Ideen zu verbreiten und die Welt in ihrer Diversität und Komplexität auch nur im Ansatz zu erahnen. Ein weit mehr als gewiefter Wort-Profi, ein überaus einfühlsamer Geist mit Verständnis für literarische Form und künstlerische Ästhetik ist vonnöten, um solch großartige Analysen über Werke zu verfassen.

In der Sprache liegt der Schlüssel verborgen, der uns die Welt verstehen lässt. Ohne das gesprochene Wort in Schriftform ist es nicht möglich Zusammenhänge zu verstehen, Ideen zu verbreiten und die Welt in ihrer Diversität und Komplexität auch nur im Ansatz zu erahnen. Ein weit mehr als gewiefter Wort-Profi, ein überaus einfühlsamer Geist mit Verständnis für literarische Form und künstlerische Ästhetik ist vonnöten, um solch großartige Analysen über Werke zu verfassen, die einem ein größeres Verständnis darüber vermitteln und damit gleichzeitig neue Perspektiven in scheinbar (Un)bekanntes eröffnen.

In der Sprache liegt der Schlüssel verborgen, der uns die Welt verstehen lässt. Ohne das gesprochene Wort in Schriftform ist es nicht möglich Zusammenhänge zu verstehen, Ideen zu verbreiten und die Welt in ihrer Diversität und Komplexität auch nur im Ansatz zu erahnen. Ein weit mehr als gewiefter Wort-Profi, ein überaus einfühlsamer Geist mit Verständnis für literarische Form und künstlerische Ästhetik ist vonnöten, um solch großartige Analysen über Werke zu verfassen, die einem ein größeres Verständnis darüber vermitteln und damit gleichzeitig neue Perspektiven in scheinbar (Un)bekanntes eröffnen.

Ecrite avec la sensibilité et l'émotion caractéristiques de l'œuvre de Zweig, Lettre d'une inconnue explore les thèmes de l'amour, de la passion et de l'obsession. Elle interroge aussi la nature humaine à travers l'histoire poignante de cette femme obsédée par un homme qui ne l'a pourtant jamais remarquée.

Die ganze Dramatik des ausgehenden 18. Jahrhunderts, in dem die französische Revolution dem Absolutismus der Bourbonen den Garaus macht, lässt sich am Schicksal der österreichischen Kaisertochter Marie Antoinette nachvollziehen. Dauphine mit 15 – Königin von Frankreich mit 19, unberührt vom Wandel der Welt um sie herum im Kokon von Versailles Königin des Rokoko. Mit vollen Händen wirft sie das Geld für jede Art von Luxus aus dem Fenster, während das französische Volk hungert.

Bored in a semi-deserted Italian hotel, the narrator of this short story spends his days observing the other residents. However, his routine changes when he finally finds a companion: a mysterious elderly gentleman who is willing to share an idea for an exciting novel... Throughout his writing career, Stefan Zweig showed great interest in psychology and, in particular, in the work of Sigmund Freud. This fascination with human nature led Zweig to create complex portraits of his characters and, as a result, works that continue to captivate readers for generations.

"Auf den Spuren des Unbewussten: Meilensteine der österreichischen Literatur". Vor dem Ersten Weltkrieg und dem anschließenden Zerfall der Habsburger Monarchie kam es in Österreich zu einer bedeutenden Blütezeit in der Philosophie, Malerei, Architektur, Musik und Literatur. Diese Epoche wird auf den Zeitrahmen von ca. 1880 bis 1925 datiert und beinhaltete viele verschiedene Strömungen, wie beispielsweise den Impressionismus, die Dekadenz und die Neuromantik.