Na próżno szukać tej sceny w Biblii, o tym jakie były kulisy zaręczyn Maryi i Józefa mówią nam teksty apokryficzne, w tym Protoewangelia Jakuba. To one wyjaśniają, że kandydaci do ręki Maryi przybywają ze swoimi różdżkami i oczekują na znak. Na obrazie Perugina, różdżka także się pojawia, choć nie zakwita, a też nie wylatuje z niej gołębica. Wymalowani zostali również inni kandydaci, a jeden z nich ostetnacyjnie przełamuje ową różdżkę na znak przegranej. Podobnie dzieje się na obrazie ucznia mistrza z Perugii czyli Rafaela. Doskonała kompozycja obrazu z otwartą na przestrzał świątynią jerozolimską sygnalizuje, że w przyszłości konsekwencje czynu z planu pierwszego w obejmą cały świat.

Zwycięstwo prawa moralnego nad władzą świecką - to główny temat obrazu flamandzkiego mistrza baroku. Obraz namalowany został pod silnym wypływem Rubensa, który analogiczny temat, w dużo większej skali wymiarowej i w sobie właściwym stylu popełnił już w 1615 r. U van Dycka zachwyca gra spojrzeń i budowanie napięcia poprzez fizjonomię postaci. W tak wczesnym dziele widać talent do portretu, który w przyszłości stanie się domeną malarza, dając mu sposobność do uzyskania na angielskim dworze królewskim tytułu „pierwszego malarza zwyczajnego w służbie Ich Królewskich Mości”.

Cztery epizody z życia świętego Mikołaja, zgodne z Żywotami świętych, poznajemy przypatrując się wymalowanym przez Ambrogio Lorenzettiego skrzydłom poliptyku. Pierwszy z nich ukazuje Świętego w znanej scenie podrzucania złotych monet na posag trzem córkom ubogiego szlachcica. Dzieło to ukazuje nam także historyczną scenę konsekracji Mikołaja na biskupa Miry, a także obrazuje cud wskrzeszenia chłopca i cud pszenicy. Ten ostatni związany jest z uratowaniem od zatonięcia kupieckich statków i uratowania marynarzy, w wyniku czego św. Mikołaj staje się także patronem marynarzy i żeglarzy.