បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរជាច្រើនឆ្នាំនៅទីរហោស្ថាន ជនជាតិ អ៊ីស្រាអែលបានទៅដល់ព្រំដែនស្រុកកាណាន គឺជាទឹកដីដែលព្រះបានសន្យានឹងលោកអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុប ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ ក្រោយពីលោកម៉ូសេបានស្លាប់ទៅ ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅកាន់យ៉ូស្វេព្រមទាំងប្រជាជនទាំងអស់នេះរៀបចំខ្លួនឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ដើម្បីចូលទៅក្នុងទឹកដី។

យ៉ូស្វេបានចាត់អ្នកស៊ើបការណ៍ពីរនាក់ទៅពិនិត្យមើលក្រុងយេរីខូរ។ អ្នកស៊ើបការណ៍ទាំងពីរបានស្នាក់នៅជាមួយស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះរ៉ាហាបដែលបានជួយលាក់ពួកគេ។ អ្នកស៊ើបការណ៍ទាំងពីរបានត្រឡប់ទៅជួបយ៉ូស្វេវិញ។ ពួកគេបានរាយការណ៍ថា “វាជាការពិត គឺព្រះជាម្ចាស់បាន ប្រគល់ក្រុងនេះទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់យើង ហើយប្រជាជន នៅក្រុងយេរីខូរកំពុងនាំគ្នាភ័យខ្លាចព្រោះតែពួកយើង”។

នៅពេលដែលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បានឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ដោយសុវត្ថិភាពរួចហើយ យ៉ូស្វេបានបញ្ជាឱ្យប្រជាជនធ្វើ ដូចព្រះមានបន្ទូល ណែនាំ៖ "ចូរដើរជុំវិញទីក្រុង១ជុំ ជាមួយទាហានប្រយុទ្ធទាំងអស់របស់ឯង។ ចូរធ្វើបែបនេះ ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃជាប់គ្នា។ ត្រូវមានសង្ឃ៧រូបកាន់ត្រែស្នែង៧ ដែលធ្វើពីស្នែងចៀម រួចដល់ថ្ងៃទី៧ នោះត្រូវឱ្យដើរ ព័ទ្ធទីក្រុងអស់៧ជុំថែមទៀត ហើយពួកសង្ឃត្រូវផ្លុំត្រែឡើង ឱ្យឮសំឡេងយ៉ាងវែងឮដល់ឯងរាល់គ្នា នោះទាំងអស់គ្នាត្រូវស្រែកឡើង ជាសម្រែកយ៉ាងខ្លាំង នោះកំផែងទីក្រុងនឹងរលំ ដួលទៅ ឯកងទ័ពទាំងមូលអាចសម្រុកចូលក្នុងក្រុងយេរីខូរ”។

នៅពេលកំផែងក្រុងយេរីខូររលំដួល ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអាចកាន់កាប់ទីក្រុង បានយ៉ាងងាយស្រួល។

Jericho is Destroyed (Numbers 13–14; 27:12–23; Deuteronomy 34; Joshua 1-2; 5:13-6:27)

After many years of traveling in the wilderness, the Israelites came to the edge of Canaan, the land God had promised to Abraham, Isaac, and Jacob many, many years. After Moses died God said to Joshua and his people to get ready to go across the Jordan River to go into the promised land.

Joshua sent two spies to check out Jericho and stayed with a woman named Rahab hid them. The two spies returned to Joshua. “It is true,” they reported. “God has given this city into our hands. The residents of Jericho are melting in fear because of us.”

When all the Israelites were safely across the Jordan River as God commanded, "March around the city once with all of your fighting men. Do this for six straight days. Have seven priests get seven trumpets made out of ram’s horns. On the seventh day, march around the city seven times. Have the priests blow the trumpets as you march. When the priests blow a loud blast on the trumpets, have all the men give a loud shout. The walls of the city will fall and the whole army will be able to enter Jericho.”

ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលដែលលោកម៉ូសេ និងលោកអើរ៉ុនបានដឹកនាំអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំ។​ មិនមែនជាមនុស្សម្នាក់ឯងដែលបានប្រព្រឹត្តបាបក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុកកាណានទេ។ ម៉ូសេ និងអើរ៉ុន ក៏មិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ដែរ គឺនៅពេលដែលព្រះបានបង្គាប់ម៉ូសេឱ្យគ្រាន់តែប្រាប់ផ្ទាំងថ្ម ឱ្យផ្តល់ទឹកឱ្យ ប្រជាជន និងហ្វូងសត្វបានផឹក ប៉ុន្តែ ជំនួសឱ្យប្រាប់ថ្មឱ្យផ្តល់ទឹក ដូចដែលព្រះបានបង្គាប់ ម៉ូសេបែរជាយកដំបងរបស់គាត់ ទៅវាយថ្មចំនួនពីរដង។

ដូច្នេះ កាលម៉ូសេចង់ឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ ដើម្បីបានឃើញទឹកដីសន្យា​ ប៉ុន្ដែ ដោយព្រោះអំពើបាបរបស់គាត់ នៅឯផ្ទាំងថ្មនៅឯទីរហោស្ថាន គឺព្រះមិនអនុញ្ញាតឱ្យម៉ូសេ មានឱកាសបានឆ្លងទៅឯទឹកដីកាណានឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះបានជ្រើសរើសយុវជនម្នាក់ ឈ្មោះ យ៉ូស្វេ ជាអ្នកដែលនឹងដឹកនាំប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលចូលស្រុកកាណាន។

ជាចុងក្រោយ ព្រះបាននាំម៉ូសេ ដែលមានអាយុ១២០ឆ្នាំ ឡើងនៅលើភ្នំនេបូ រួចបានបង្ហាញគាត់ឱ្យឃើញទឹកដីទាំងមូល ដែលទ្រង់បានសន្យាថា នឹងផ្តល់ឱ្យប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់។ បន្ទាប់មក លោកម៉ូសេបានទទួលមរណភាព ហើយព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ បានបញ្ចុះសពលោកនៅក្នុងស្រុកម៉ូអាប់។

Moses Not Allowed to Enter​ the Promised Land (Numbers 20:1–12; 22–29; Deuteronomy 3:21–28; 32:48–52; 34:1–12)

The Israelite people whom Moses and Aaron led for forty years were not the only ones who sinned during the trek to the land of Canaan. Moses and Aaron also disobeyed God. It was when God told Moses to tell the rock to give water so that the people and their cattle could drink. Instead of telling the rock to yield water as God had commanded him, Moses instead used his staff and hit the rock twice.

Therefore, when Moses wanted to cross the Jordan and see the Promised Land. But because of his sin at the rock in the wilderness, God would not allow Moses to cross into Canaan. Instead, God chose a young man named Joshua to be the one who would lead the people into Canaan.

Finally, God led Moses, who was 120 years old, to the top ofMount Nebo and showed him the whole land He had promised to give His people. Then Moses died, and God Himself buried Moses in Moab.

លុះប្រជាជនបានធ្វើដំណើរកាន់តែឆ្ងាយពីគោលដៅរបស់ខ្លួន ពួកគេបានក្លាយ ជាមនុស្សមិនចេះអត់ធ្មត់។ ពួកគេបាននិយាយទាស់នឹង ព្រះជាម្ចាស់ និងម៉ូសេ។ ព្រះបានឮពាក្យត្អូញត្អែររបស់ប្រជាជន ហើយទ្រង់ក៏ខឹងជាខ្លាំង។ ទ្រង់ចាត់ពស់ភ្លើងជាច្រើនមកចឹកពួកគេ ហើយក៏មានមនុស្សស្លាប់ជាច្រើន។

នោះម៉ូសេក៏អធិស្ឋានឱ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយព្រះជាម្ចាស់ មានបន្ទូលមកម៉ូសេឱ្យធ្វើពស់លង្ហិន១ ភ្ជាប់នៅលើបង្គោលទៅ ដើម្បីកាលណាអស់អ្នកដែលត្រូវពស់ចឹក ចូរឱ្យ ពួកគេក្រឡេកមើលទៅ នោះនឹងបានរស់នៅ។

ដូច្នេះ កាលណាមានពស់ចឹកមនុស្សណា បើអ្នកនោះគ្រាន់តែក្រឡេកមើលទៅរូបពស់លង្ហិននោះ ដោយមានការជឿទុកចិត្តថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងជួយសង្គ្រោះពួកគេ នោះក៏បានរស់វិញ។

Look and Live (The Bronze Serpent) (Numbers 21:4–9)

As the people traveled away from their destination, they became impatient. The Israelites spoke against God and Moses. God heard the people’s complaints and became angry. He sent fiery serpents among them. They bit the Israelites so that many of them died.

Moses prayed to God for the Israelites, and God told Moses to make a bronze serpent and set it on a pole so that everyone who is bitten, when they look at this serpent, will live.

Therefore, whenever anyone who was bitten and who looked at the serpent trusted in God to save them would live.

ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល បានបន្ដដំណើររបស់ពួកគេឆ្លងកាត់ទីរហោស្ថានឆ្ពោះទៅកាន់ទឹកដី ដែលព្រះទ្រង់បានសន្យាដល់ពួកគេ។ បីខែគត់ បន្ទាប់ពីពួកគេបានចាកចេញ ពីស្រុកអេស៊ីព្ទ ពួកគេក៏បានមកដល់ភ្នំស៊ីណាយ ក៏នាំគ្នាដំឡើងត្រសាលនៅជើងភ្នំ។ ម៉ូសេបានឡើងទៅលើភ្នំដើម្បីនិយាយជាមួយព្រះ ហើយព្រះទ្រង់ផ្ទាល់បានឆ្លាក់ក្រឹត្យវិន័យ ឬបញ្ញត្តិ១០ប្រការ នេះ នៅលើផ្ទាំងថ្មដែលមានរាងសំប៉ែតធំពីរ ដើម្បីឱ្យលោកម៉ូសេអាចបង្រៀន និងប្រតិបត្តិតាមបទបញ្ជាទាំងនេះដល់ប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់។

ខណៈដែលម៉ូសេកំពុងឃ្លាតឆ្ងាយនៅលើភ្នំសែសិបថ្ងៃ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបាននាំគ្នាសុំឱ្យអើរ៉ុនធ្វើរូបព្រះថ្មី ដោយរំលាយក្រវិលមាសរបស់ពួកគេ ដើម្បីសូនធ្វើរូបកូនគោទុកថ្វាយប​ង្គំ។

នៅពេលដែលម៉ូសេចុះពីលើភ្នំ ឃើញជនជាតិអ៊ីស្រាអែលកំពុងថ្វាយបង្គំរូបកូនគោមាស គាត់បានកើតមានសេចក្តីកំហឹងខឹងក្តៅជាខ្លាំង ក៏បានបោះបន្ទះថ្មទាំង២ទៅលើដី។ បន្ទះថ្មទាំង២បាន បែកជាបំណែកនៅជើងភ្នំស៊ីណាយទៅ។

ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពីម៉ូសេបានអធិស្ឋានសុំព្រះឱ្យអត់ទោសដល់ប្រជាជនរួចមក ទ្រង់បានសរសេរបញ្ញត្តិ១០ ប្រការឡើងវិញលើបន្ទះថ្មថ្មីទាំងពីរផ្ទាំង ដូចគ្នានឹងបន្ទះថ្ម មុន រួចប្រទានវាទៅម៉ូសេ ហើយគាត់ក៏យកបន្ទះថ្មថ្មីទៅ ត្រសាល ហើយអានឱ្យប្រជាជនស្ដាប់។

God’s Law for Our Lives (The Ten Commandments) (Exodus 19:20–21; Chapters 32–34)

The Israelites continued their journey through the desert to the land which God promised them. Exactly three months after they had left Egypt, the people arrived at Mount Sinai,​set up camp at the base of the mountain. Moses climbed up the mountain to talk to God, and God Himself carved these ten laws or commandments on two large, flat stone tablets so that Moses could teach these commandments and instructions to God’s people.

While Moses was away on the mountain for forty days, the Israelites asked Aaron to make some new gods by melting their golden earrings to make a golden calf for them to worship.

When Moses went down the mountain and saw his people worshiping the golden calf, he became so angry. He then threw the stone tablets on the ground. The tablets broke into pieces at the foot of Mount Sinai.

However, after he prayed to God to forgive the Israelites, God wrote all of His Laws and commands from the first tablets on the two new tablets and gave them to Moses. Moses carried the tablets back to the camp and read them to the people.

ក្រោយពីការសង្គ្រោះដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះរាស្ត្រទ្រង់នៅឯសមុទ្រក្រហមរួចមក ម៉ូសេបាននាំពួកគេចេញពីសមុទ្រចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន។ ទឹកដីទីរហោស្ថានជាវាលខ្សាច់ ក្តៅហើយស្ងួត គឺមានទឹកតិចតួចណាស់។

ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ប្រជាជនបានមកដល់កន្លែងមួយ ដែលមានឈ្មោះថា ម៉ារ៉ា ជាកន្លែងដែលពួកគេបានរកឃើញទឹក។ ប៉ុន្តែទឹកនៅទីនោះល្វីងណាស់ដែលនាំឱ្យប្រជាជននាំគ្នាត្អូញត្អែរនឹងលោកម៉ូសេ។ ព្រះក៏បានធ្វើការអស្ចារ្យឱ្យទឹកល្វីងនោះទៅជាផ្អែមអាចផឹកបាន។

ក្រោយមកទៀត ពួកគេបានមកដល់ទីរហោស្ថានស៊ីន ហើយពួកគេបានរអ៊ូរទាំនឹងព្រះម្តងទៀត។ ព្រះក៏បានប្រទានសាច់ នំម៉ាន៉ាឱ្យពួកគេបរិភោគ។

មួយរយៈក្រោយមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចាកចេញពីទីរហោស្ថានស៊ីន បន្តធ្វើដំណើរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយនៅវាលរហោស្ថានតាមការបង្គាប់របស់ព្រះ។ នៅពេលពួកគេដំឡើងត្រសាលនៅកន្លែងមួយ ដែលមានឈ្មោះថារេផិឌីម នៅទីនោះ គ្មានទឹកឱ្យពួកគេផឹកសោះ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្អូញត្អែរប្រាប់ម៉ូសេ។ ព្រះក៏បង្គាប់ម៉ូសេឱ្យវាយបន្ទះថ្មនៅលើភ្នំហោរែប នោះទឹកបានហូរចេញពីថ្មឱ្យពួកគេបានផឹកច្រើនតាមដែលពួកគេចង់ផឹក។

Wilderness Woes and Relief (Exodus 15:22 – 17:7)

After God’s amazing rescue of His people at the Red Sea, Moses led them away from the sea and into the wilderness. The wilderness land was a desert. It was hot and dry. There was little water.

After a few days, the people came to Marah where they found water. But the water there was so bitter the people complained to Moses. God changed the bitter water into sweet, drinkable water.

Later, they arrived in the wilderness of Sin and complained to God again. God provided them the meat and bread, manna, to eat.

After a time, the Israelites moved from the Desert of Sin and continued to travel from place to place in the desert as the Lord told them. When they camped at a place called Rephidim, there was no water there. The Israelites complained to Moses. God told Moses to hit the rock at Mount Horeb and suddenly the water came out of the rock for the people to drink as much as they wanted.

លោកម៉ូសេបានដឹកនាំប្រជាជននៅពេលពួកគេចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទ។ នៅពេលថ្ងៃ ព្រះបាននាំមុខពួកគេក្នុងរូបភាពជាពពកក្រាស់ រីឯនៅពេលយប់ព្រះបាននាំមុខពួកគេដោយអណ្ដាតភ្លើងវិញ។ នៅពេលដែលលោកម៉ូសេ និងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលធ្វើដំណើរមកដល់សមុទ្រក្រហម ពួកគេបានបោះជំរំនៅលើច្រាំង។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ព្រះចៅផារ៉ោនបានចាត់កងពលដ៏ធំរបស់ខ្លួន ដើម្បីទៅតាមនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឱ្យត្រឡប់មកវិញ។

ពេលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានឃើញកងទ័ពអេស៊ីព្ទកំពុងចូលមកជិតពួកគេៗភ័យតក់ស្លុតជាខ្លាំង។ ប៉ុន្តែ កាលលោកម៉ូសេលើកដៃឆ្ពោះទៅសមុទ្រក្រហម នោះព្រះបានញែកទឹកដោយកម្លាំងខ្យល់បក់យ៉ាងខ្លាំងពីទិសខាងកើត។ ព្រះបានញែកទឹកសមុទ្រក្រហម និងបង្កើតប្រឡោះដីស្ងួតសម្រាប់ដើរទៅត្រើយម្ខាងទៀត។

រទេះសេះ និងទ័ពសេះទាំង ប៉ុន្មានរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនបានដេញតាមពួកគេចូលទៅក្នុងសមុទ្រ។ លោកម៉ូសេបានលើកដៃទៅលើសមុទ្រក្រហម។ នៅថ្ងៃរះ ទឹកបានហូរ ត្រលប់មកកន្លែងដើមវិញ។ កងទ័ពអេស៊ីព្ទបានព្យាយាមរត់ចេញពីសមុទ្រដែរ ប៉ុន្តែ ព្រះបានវាយពួកគេចូលទៅក្នុងសមុទ្រ។ ទឹកសមុទ្យបានគ្របលើកងទ័ពទាំងមូល របស់ផារ៉ោន រហូតធ្វើឱ្យពួកគេទាំងអស់បានលង់ទឹកស្លាប់នៅក្នុងទឹកសមុទ្រទៅ។

The Red Sea Miracle (Exodus 13:17 – 15:21)

Moses led the people as they left Egypt. During the day​ God went ahead of them in a thick cloud. During the night, God went ahead of them in a flaming fire.

As Moses and the Israelites traveled, they came to the Red Sea. There they set up camp on the shore. Meanwhile, Pharaoh sent out his big armies to bring the Israelites back.

When the Israelites saw the Egyptian army approaching them, they were terrified. But As Moses reached his hand out over the Red Sea, God pushed the water back with a strong east wind. God parted the waters of the Red Sea and turned the sea into dry land​ so they could walk to another seashore.

All of Pharaoh’s horses, chariots, and horsemen followed God’s people into the sea. At sunrise, the waters of the sea went back into place. The Egyptians tried to run from the sea, but God swept them into it. The water covered Pharaoh’s entire army. All of them drowned in the waters of the sea.