ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលរឿងបី ដើម្បីបង្ហាញពី សេចក្តីអំណររបស់ ព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលដែលមនុស្សដែលវង្វេងត្រឡប់មកឯទ្រង់វិញ។ ទីមួយ ទ្រង់បានពិពណ៌នាអំពីអ្នកគង្វាលម្នាក់ ដែលទុកចៀម កៅសិបប្រាំបួនក្បាលចោល ដើម្បីទៅរកចៀមមួយក្បាល ដែលបានវង្វេង ហើយមានសេចក្តីអំណរ នៅពេលគាត់នាំវាមកផ្ទះវិញ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បានមានបន្ទូលអំពីស្ត្រីម្នាក់ដែលបាត់ប្រាក់មួយកាក់ ហើយស្វែងរកយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់រហូតដល់នាងរកឃើញ ហើយអបអរសាទរជាមួយមិត្តភក្តិរបស់នាង។ ចុងក្រោយ ព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលរឿងអំពីឪពុកម្នាក់ដែលមានកូនប្រុសពីរនាក់។ កូនប្រុសពៅបានយកមរតករបស់គាត់ ទៅបំផ្លាញចោល ហើយទីបំផុត វាបានក្លាយជាអ្នកក្រ និងឃ្លាន។ នៅពេលវាត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយ ការប្រែចិត្ត ឪពុករបស់វាបានស្វាគមន៍វាត្រឡប់មកវិញដោយ សេចក្តីអំណរ ហើយប្រារព្ធពិធីជប់លៀងឱ្យវា។ បងប្រុសច្បងបានខឹង ដោយមានអារម្មណ៍ថាមិនយុត្តិធម៌ ប៉ុន្តែឪពុកបានពន្យល់ថា ពួកគេទំាងអស់គ្នាត្រូវតែអរសប្បាយ ពីព្រោះកូនប្រុសពៅដែលបានបាត់ នោះបានត្រឡប់មកវិញហើយ។ រឿងទាំងនេះបង្រៀនថា ព្រះជាម្ចាស់ ខ្នះខ្នែងស្វែងរក អត់ទោស និងអបអរសាទរមនុស្សគ្រប់រូបដែលត្រឡប់មកឯទ្រង់ វិញ។Merciful Father (Luke 15)

Jesus told three stories to show God’s joy when lost people return to Him. First, He described a shepherd who leaves ninety-nine sheep to find one lost sheep and rejoices when he brings it home. Next, He told of a woman who loses one coin, searches carefully until she finds it, and celebrates with her friends. Finally, Jesus told the story of a father with two sons. The younger son takes his inheritance, wastes it, and ends up poor and hungry. When he returns home in repentance, his father joyfully welcomes him back and celebrates. The older brother becomes angry, feeling it is unfair, but the father explains that they must rejoice because the lost son has returned. These stories teach that God eagerly seeks, forgives, and celebrates every person who comes back to Him.

ព្រះយេស៊ូវតែងតែត្រូវបានមនុស្សសួរដេញដោលដោយព្យាយាមចាប់ ទ្រង់ ហើយទ្រង់ជួនកាលឆ្លើយជារឿងពាក្យប្រៀបប្រដូច។ នៅពេលដែលមេដឹកនាំសាសនាម្នាក់សួរពីរបៀបទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ព្រះយេស៊ូវបានចង្អុលទៅបទគម្ពីរ។ បុរសនោះបានឆ្លើយយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ ស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ឲ្យបានពេញខ្នាត និងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នកដូចខ្លួនអ្នក។ ដោយចង់រាប់ជាសុចរិតខ្លួនឯង គាត់បានសួរថា «តើអ្នកណាជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ?»។

ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលជារឿងប្រៀបប្រដូចមួយថា៖ មានបុរសម្នាក់កំពុងធ្វើដំណើរពីក្រុងយេរូសាឡិមទៅក្រុងយេរីខូរ ក៏ត្រូវបានគេ វាយប្រហារ ហើយទុកឱ្យជិតស្លាប់។ មានបូជាចារ្យម្នាក់ ហើយបន្ទាប់មកមានអ្នកបំរើព្រះវិហារម្នាក់បានឃើញគាត់ដែរ ប៉ុន្តែបានដើរឆ្លងកាត់ដោយមិនបានជួយគាត់ឡើយ។ គាត់ជួបក៏មានសាសន៍សាម៉ារី ម្នាក់ — ដែលជាមនុស្សដែលជនជាតិយូដាតែងតែស្អប់ — បានឈប់មើលថែ របួសរបស់បុរសនោះ រួចហើយនាំគាត់ទៅផ្ទះសំណាក់ ដោយសន្យាថានឹងបង់ថ្លៃទាំងអស់។

ព្រះយេស៊ូវ បានសួរថា តើនរណាជាអ្នកជិតខាងពិតប្រាកដ?។ មេដឹកនាំសាសនាបានឆ្លើយថា «អ្នកដែលបានជួយគាត់»។ ព្រះយេស៊ូវ មានបន្ទូលថា «ចូរទៅ! ហើយធ្វើដូច្នោះដែរចុះ»។

A Kind Person (Luke 10:25 – 37)

Jesus was often questioned by people trying to trap Him, and He sometimes answered with stories. When a religious leader asked how to receive eternal life, Jesus pointed him to Scripture. The man correctly answered: love God fully and love your neighbor as yourself. Wanting to justify himself, he asked, “Who is my neighbor?”

Jesus told a story: A man traveling from Jerusalem to Jericho was attacked and left half-dead. A priest and then a temple worker saw him but passed by without helping. A Samaritan—someone Jews normally avoided—stopped, cared for the man’s wounds, and brought him to an inn, promising to cover all costs.

Jesus asked who had been a true neighbor. The religious leader answered, “The one who helped him.” Jesus said, “Go and do the same.”

ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ភូមិជាច្រើន បង្រៀន ប្រោស និងរៀបចំពួកសិស្សរបស់ ទ្រង់សម្រាប់អ្វីដែលនឹងមកដល់។ ទ្រង់បានប្រាប់ពួកគេថា ទ្រង់នឹងរងទុក្ខ ត្រូវគេសម្លាប់ និងរស់ឡើងវិញ បន្ទាប់ពីបីថ្ងៃ ។ ថ្ងៃមួយ ព្រះយេស៊ូវបាននាំពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហានឡើងទៅលើភ្នំខ្ពស់មួយ។ នៅទីនោះ រូបកាយរបស់ព្រះយេស៊ូវ បានផ្លាស់ប្តូរ — ព្រះភក្ត្ររបស់ ទ្រង់បានភ្លឺដូចព្រះអាទិត្យ ហើយ សម្លៀកបំពាក់របស់ទ្រង់ បានក្លាយជាសភ្លឺចែងចាំង។ ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ាបានលេចមក រួចនិយាយជាមួយទ្រង់អំពីការសុគតរបស់ ទ្រង់នៅក្រុងយេរូសាឡិម ដែលនឹងមកដល់។ ពួកសិស្សដែលភ្ញាក់ភ្លាមៗ បានឃើញព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងសិរីរុងរឿងរបស់ ទ្រង់។

ពេត្រុសដែលភ័យខ្លាច បានស្នើឱ្យសង់ទីអាសនាចំនួនបីសម្រាប់ ព្រះយេស៊ូវ ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ា។ បន្ទាប់មក ពពកមួយបានហ៊ុំព័ទ្ធ ពួកគេ ហើយសំឡេងរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា “នេះជាកូនស្ងួនភ្ងាអញ ចូរស្តាប់តាមទ្រង់ចុះ!”។ ពេលពពកបានបាត់ទៅ មានតែព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះដែលនៅសល់។ នៅពេលពួកគេចុះពីភ្នំ ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់ពួកគេមិនឱ្យប្រាប់នរណាម្នាក់នូវអ្វីដែលពួកគេបានឃើញ រហូតដល់ទ្រង់បានរស់ពីសុគតឡើងវិញ។ ពួកសិស្ស បានស្តាប់បង្គាប់ ប៉ុន្តែឆ្ងល់ថា តើ “សេចក្តីរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ” មានអត្ថន័យជាយ៉ាងណា។

Jesus Shows His Divine Nature (The Transfiguration)

(Matthew 16:21–17:13; Mark 8:27–9:13; Luke 9:28–36)

Jesus traveled through many villages, teaching, healing, and preparing His disciples for what was to come. He told them He would suffer, be killed, and rise again after three days. One day, Jesus took Peter, James, and John up a high mountain. There, Jesus’ appearance changed—His face shone like the sun and His clothes became dazzling white. Moses and Elijah appeared and spoke with Him about His coming death in Jerusalem. The disciples, suddenly fully awake, saw Jesus in His glory. Frightened, Peter suggested building three shelters for Jesus, Moses, and Elijah. Then a cloud surrounded them, and God’s voice said, “This is My Son, whom I love. Listen to Him!” When the cloud lifted, only Jesus remained. As they descended the mountain, Jesus instructed them not to tell anyone what they had seen until He had risen from the dead. The disciples obeyed but wondered what “rising from the dead” meant.

ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដំណើរពីភូមិមួយទៅភូមិមួយទៀត បង្រៀន និង ប្រោស ហើយក្រោយមក ចាត់ពួកសិស្ស ទាំងដប់ពីរនាក់របស់ ទ្រង់ ជាគូៗដោយមានសិទ្ធិអំណាចឱ្យបង្រៀន ប្រោស និងដេញវិញ្ញាណអាក្រក់។ ពេលពួកគេត្រឡប់មកវិញ ហ្វូងមនុស្សមានច្រើនណាស់ រហូតដល់ពួកគេមិនអាចសម្រាកបាន ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវបាននាំពួកគេទៅកាន់កន្លែងស្ងាត់មួយនៅត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រកាលីឡេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ហ្វូងមនុស្សមួយទៀតបានមកដល់ទីនោះមុន។ ដោយឃើញពួកគេដូចជាចៀមគ្មានអ្នកគង្វាល ព្រះយេស៊ូវ ក៏បានបង្រៀនពួកគេនៅទីនោះ។

នៅពេលថ្ងៃកាន់តែជ្រៅ ពួកសិស្ស បានជំរុញ ព្រះយេស៊ូវ ឱ្យ ចាត់ មនុស្សទាំងនោះទៅរកអាហារ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវ បានបង្គាប់ពួកគេឱ្យ ផ្តល់អាហារ ដល់ ហ្វូងមនុស្ស។ ក្មេងប្រុសម្នាក់មាន នំប៉័ង ប្រាំដុំ និង ត្រី ពីរ ប៉ុន្តែវាហាក់ដូចជាតិចតួចពេក។ ព្រះយេស៊ូវ បានឱ្យមនុស្សអង្គុយជាក្រុម បានប្រទានពរ ដល់ អាហារ ហើយប្រទានដល់ ពួកសិស្ស ដើម្បី ចែក។ មនុស្សគ្រប់គ្នាបានបរិភោគរហូតដល់ឆ្អែត ហើយមាន នំប៉័ង ដែលសេសសល់ចំនួនដប់ពីរ កន្ត្រក ត្រូវបានប្រមូល។ ហ្វូងមនុស្ស បានទទួលស្គាល់ ទីសម្គាល់អស្ចារ្យ នេះ ហើយគិតថា ព្រះយេស៊ូវ គឺជា ហោរា ដែលបានសន្យា ប៉ុន្តែនៅពេលដែលពួកគេចង់ធ្វើឱ្យ ទ្រង់ ជា ស្តេច ទ្រង់ បានយាងទៅភ្នំតែម្នាក់ឯង។

A Miracle Meal​

(Matthew 14:13–21; Mark 6, 30–44; Luke 9:10–17; John 6:1–15)

Jesus traveled from village to village teaching and healing, and later sent out His twelve disciples in pairs with authority to teach, heal, and cast out evil spirits. When they returned, crowds were so large they could not rest, so Jesus took them to a quiet place across the Sea of Galilee. However, another crowd arrived there first. Seeing they were like sheep without a shepherd, Jesus taught them.

As the day grew late, the disciples urged Jesus to send the people away for food, but Jesus told them to feed the crowd. A boy had five loaves and two fish, but it seemed far too little. Jesus had the people sit in groups, blessed the food, and gave it to the disciples to distribute. Everyone ate until full, and twelve baskets of leftovers were collected. The crowd recognized the miracle and thought Jesus was the promised Prophet, but when they wanted to make Him king, He withdrew alone to the mountain.

បន្ទាប់ពីបង្ក្រាបព្យុះហើយ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដល់ត្រើយម្ខាងដោយសុវត្ថិភាពជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ហើយត្រូវបានស្វាគមន៍ដោយហ្វូងមនុស្សជាច្រើន។ ក្នុងចំណោមពួកគេ មានលោកយ៉ៃរ៉ុស ជាមេសាលា​ប្រជុំដែលបានអង្វរព្រះយេស៊ូវ ឱ្យប្រោសកូនស្រីរបស់គាត់អាយុ១២ឆ្នាំដែលកំពុងតែជិតស្លាប់។ ខណៈពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរ មានដំណឹងមកថា ក្មេងស្រីនោះបានស្លាប់ហើយ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់យ៉ៃរ៉ុសឱ្យជឿទ្រង់។ នៅឯផ្ទះ អ្នកកាន់ទុក្ខបានសើចនៅពេល ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា ក្មេងស្រីនោះគ្រាន់តែដេកលក់ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះយេស៊ូវបាននាំពេត្រុស យ៉ាកុប យ៉ូហាន និងឪពុកម្តាយរបស់ក្មេងស្រីនោះចូលទៅក្នុងបន្ទប់ រួចចាប់ដៃនាងឡើង ហើយមានបន្ទូលថា «តាលីថាគូមី» («ស្រាយ​ថា កូន​ស្រី​អើយ អញ​ប្រាប់​ឲ្យ​ឯង​ក្រោក​ឡើង»)។ នាងបានរស់ឡើងវិញភ្លាមៗ ហើយក្រោកឈរ ធ្វើឱ្យឪពុកម្តាយរបស់នាងមានសេចក្តី​អស្ចារ្យ​ជា​ខ្លាំង​ក្រៃលែង។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់ពួកគេឱ្យផ្តល់អាហារដល់នាង និងរក្សាទីសម្គាល់អស្ចារ្យនេះឱ្យស្ងាត់ស្ងៀមវិញ។

Jesus Heals Jairus’ Daughter (Matthew 9:18–19, 23–26; Mark 5:21–24, 35–43; Luke 8:40–42, 49–56)

After calming the storm, Jesus arrived safely with His disciples and was welcomed by a crowd. Among them was Jairus, a synagogue ruler, who begged Jesus to heal his dying 12-year-old daughter. While they were on the way, news came that the girl had died, but Jesus told Jairus to believe. At the house, mourners laughed when Jesus said the girl was only sleeping. Jesus took Peter, James, John, and the girl’s parents into the room, took her hand, and said, “Talitha koumi” (“Little girl, get up”). She immediately came back to life and stood up, amazing her parents. Jesus told them to give her food and to keep the miracle quiet.

បន្ទាប់ពីបង្រៀនពេញមួយថ្ងៃ ព្រះយេស៊ូវ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ បានឆ្លងកាត់សមុទ្រកាលីឡេ។ ព្យុះបានកើតឡើងភ្លាមៗ ហើយរលកបានចាប់ផ្តើមជន់លិចទូក ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានផ្ទំលក់។ ដោយភ័យខ្លាច ពួកសិស្សបានដាស់ទ្រង់ដោយសុំជំនួយពីទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់ខ្យល់ និងរលកឱ្យស្ងប់ស្ងាត់ដោយព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ហើយអ្វីៗទាំងអស់បានស្ងប់ស្ងាត់។ ពួកសិស្សមានការភ្ញាក់ផ្អើល ហើយឆ្ងល់ថា ព្រះយេស៊ូវជាអ្នកណា សូម្បីតែខ្យល់ និងសមុទ្រក៏ស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ ដែរ។Jesus Calms the Storm (Matthew 8:23–27; Mark 4:36–41; Luke 8:22–25)

After teaching all day, Jesus and His disciples crossed the Sea of Galilee. A sudden storm arose, and the waves began to fill the boat, but Jesus was asleep. Frightened, the disciples woke Him, asking for help. Jesus calmed the wind and waves with His command, and everything became still. The disciples were amazed and wondered who Jesus was, that even the wind and sea obeyed Him.

ព្រះយេស៊ូវ បានបង្រៀន ហ្វូងមនុស្ស ដ៏ធំមួយនៅក្បែរ សមុទ្រកាលីឡេ ដោយប្រើ រឿងប្រៀបប្រដូចអំពីកសិករ ម្នាក់ដែលព្រោះគ្រាប់ពូជ។ គ្រាប់ពូជខ្លះបានធ្លាក់នៅលើផ្លូវ ខ្លះនៅលើដីថ្ម ខ្លះក្នុងចំណោមបន្លា ហើយខ្លះទៀតនៅលើដីល្អ។ មានតែគ្រាប់ពូជនៅលើដីល្អប៉ុណ្ណោះ ដែលដុះឡើង ហើយបង្កើតផលយ៉ាងបរិបូរណ៍។ ព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ថា គ្រាប់ពូជតំណាងឱ្យព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយដីតំណាងឱ្យ ចិត្តរបស់មនុស្ស — មនុស្សខ្លះបដិសេធព្រះបន្ទូល ខ្លះបាត់បង់ជំនឿ ក្នុងភាពលំបាក ខ្លះត្រូវបានរំខានដោយការព្រួយបារម្ភខាងលោកិយ ប៉ុន្តែអ្នកដែលមានដួងចិត្ត បើកចំហទទួល ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយលូតលាស់ រឹងមាំក្នុងជំនឿបង្កើតផលល្អបានយ៉ាងច្រើន។

Preaching of God’s Word (Matthew 13:1–23; Mark 4:1–20; Luke 8:1–15)

Jesus taught a large crowd by the Sea of Galilee using a parable about a farmer planting seeds. Some seeds fell on the path, some on rocky ground, some among thorns, and some on good soil. Only the seeds on good soil grew and produced a rich crop. Jesus explained that the seeds represent God’s Word and the soils represent people’s hearts—some reject it, some lose faith in hardship, some are distracted by worldly worries, but those with open hearts receive God’s Word and grow strong in faith, producing good results.

ពេលពួកមេដឹកនាំសាសនាយូដាខឹង និងច្រណែននឹងភាពល្បីល្បាញរបស់ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់បានចាកចេញពីស្រុកយូដា ហើយធ្វើដំណើរទៅ កាលីឡេ ដោយឆ្លងកាត់ស្រុកសាម៉ារី។ នៅឯអណ្តូងមួយក្បែរក្រុងស៊ូខារ ព្រះយេស៊ូវបានជួបស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់ ហើយសុំនាងទឹកផឹក។ ដោយភ្ញាក់ផ្អើលថាជនជាតិយូដានឹងនិយាយទៅកាន់នាង ស្ត្រីនោះបានសួរ ទ្រង់ ហើយព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់នាងអំពី «ទឹកមានជីវិត» ដែលនាំមកនូវជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។

ព្រះយេស៊ូវបានលាតត្រដាងថា ទ្រង់ជ្រាបពីអតីតកាលរបស់នាង ហើយប្រកាសថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី។ ស្ត្រីនោះបានរត់ត្រឡប់ទៅក្រុងវិញ ដោយប្រាប់អ្នកដទៃឱ្យមកជួបទ្រង់។ ជនជាតិសាម៉ារីជាច្រើនបានមកស្តាប់ព្រះយេស៊ូវ និងបានជឿលើ ទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូវបានគង់នៅជាមួយពួកគេអស់រយៈពេលពីរថ្ងៃ ហើយមនុស្សកាន់តែច្រើនបានមកដល់ ហើយមានជំនឿលើទ្រង់ ដោយប្រកាសថា ឥឡូវនេះពួកគេជឿ ពីព្រោះពួកគេបានឮដោយខ្លួនឯងថា ព្រះយេស៊ូវ ពិតជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោកមែន។

Jesus Cares for the Samaritan Woman (4:1 – 42)

When the Jewish religious leaders became angry and jealous of Jesus’ growing popularity, He left Judea and traveled to Galilee, passing through Samaria. At a well near the town of Sychar, Jesus met a Samaritan woman and asked her for a drink. Surprised that a Jew would speak to her, the woman questioned Him, and Jesus told her about the “living water” that brings eternal life.

Jesus revealed that He knew about her past and declared that He was the Messiah. The woman ran back to town, telling others to come see Him. Many Samaritans came, listened to Jesus, and believed in Him. Jesus stayed with them for two days, and even more people came to faith, saying they now believed because they had heard for themselves that Jesus truly is the Savior of the world.