ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលរឿងបី ដើម្បីបង្ហាញពី សេចក្តីអំណររបស់ ព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលដែលមនុស្សដែលវង្វេងត្រឡប់មកឯទ្រង់វិញ។ ទីមួយ ទ្រង់បានពិពណ៌នាអំពីអ្នកគង្វាលម្នាក់ ដែលទុកចៀម កៅសិបប្រាំបួនក្បាលចោល ដើម្បីទៅរកចៀមមួយក្បាល ដែលបានវង្វេង ហើយមានសេចក្តីអំណរ នៅពេលគាត់នាំវាមកផ្ទះវិញ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បានមានបន្ទូលអំពីស្ត្រីម្នាក់ដែលបាត់ប្រាក់មួយកាក់ ហើយស្វែងរកយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់រហូតដល់នាងរកឃើញ ហើយអបអរសាទរជាមួយមិត្តភក្តិរបស់នាង។ ចុងក្រោយ ព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលរឿងអំពីឪពុកម្នាក់ដែលមានកូនប្រុសពីរនាក់។ កូនប្រុសពៅបានយកមរតករបស់គាត់ ទៅបំផ្លាញចោល ហើយទីបំផុត វាបានក្លាយជាអ្នកក្រ និងឃ្លាន។ នៅពេលវាត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយ ការប្រែចិត្ត ឪពុករបស់វាបានស្វាគមន៍វាត្រឡប់មកវិញដោយ សេចក្តីអំណរ ហើយប្រារព្ធពិធីជប់លៀងឱ្យវា។ បងប្រុសច្បងបានខឹង ដោយមានអារម្មណ៍ថាមិនយុត្តិធម៌ ប៉ុន្តែឪពុកបានពន្យល់ថា ពួកគេទំាងអស់គ្នាត្រូវតែអរសប្បាយ ពីព្រោះកូនប្រុសពៅដែលបានបាត់ នោះបានត្រឡប់មកវិញហើយ។ រឿងទាំងនេះបង្រៀនថា ព្រះជាម្ចាស់ ខ្នះខ្នែងស្វែងរក អត់ទោស និងអបអរសាទរមនុស្សគ្រប់រូបដែលត្រឡប់មកឯទ្រង់ វិញ។Merciful Father (Luke 15)

Jesus told three stories to show God’s joy when lost people return to Him. First, He described a shepherd who leaves ninety-nine sheep to find one lost sheep and rejoices when he brings it home. Next, He told of a woman who loses one coin, searches carefully until she finds it, and celebrates with her friends. Finally, Jesus told the story of a father with two sons. The younger son takes his inheritance, wastes it, and ends up poor and hungry. When he returns home in repentance, his father joyfully welcomes him back and celebrates. The older brother becomes angry, feeling it is unfair, but the father explains that they must rejoice because the lost son has returned. These stories teach that God eagerly seeks, forgives, and celebrates every person who comes back to Him.

ព្រះយេស៊ូវតែងតែត្រូវបានមនុស្សសួរដេញដោលដោយព្យាយាមចាប់ ទ្រង់ ហើយទ្រង់ជួនកាលឆ្លើយជារឿងពាក្យប្រៀបប្រដូច។ នៅពេលដែលមេដឹកនាំសាសនាម្នាក់សួរពីរបៀបទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ព្រះយេស៊ូវបានចង្អុលទៅបទគម្ពីរ។ បុរសនោះបានឆ្លើយយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ ស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ឲ្យបានពេញខ្នាត និងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នកដូចខ្លួនអ្នក។ ដោយចង់រាប់ជាសុចរិតខ្លួនឯង គាត់បានសួរថា «តើអ្នកណាជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ?»។

ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលជារឿងប្រៀបប្រដូចមួយថា៖ មានបុរសម្នាក់កំពុងធ្វើដំណើរពីក្រុងយេរូសាឡិមទៅក្រុងយេរីខូរ ក៏ត្រូវបានគេ វាយប្រហារ ហើយទុកឱ្យជិតស្លាប់។ មានបូជាចារ្យម្នាក់ ហើយបន្ទាប់មកមានអ្នកបំរើព្រះវិហារម្នាក់បានឃើញគាត់ដែរ ប៉ុន្តែបានដើរឆ្លងកាត់ដោយមិនបានជួយគាត់ឡើយ។ គាត់ជួបក៏មានសាសន៍សាម៉ារី ម្នាក់ — ដែលជាមនុស្សដែលជនជាតិយូដាតែងតែស្អប់ — បានឈប់មើលថែ របួសរបស់បុរសនោះ រួចហើយនាំគាត់ទៅផ្ទះសំណាក់ ដោយសន្យាថានឹងបង់ថ្លៃទាំងអស់។

ព្រះយេស៊ូវ បានសួរថា តើនរណាជាអ្នកជិតខាងពិតប្រាកដ?។ មេដឹកនាំសាសនាបានឆ្លើយថា «អ្នកដែលបានជួយគាត់»។ ព្រះយេស៊ូវ មានបន្ទូលថា «ចូរទៅ! ហើយធ្វើដូច្នោះដែរចុះ»។

A Kind Person (Luke 10:25 – 37)

Jesus was often questioned by people trying to trap Him, and He sometimes answered with stories. When a religious leader asked how to receive eternal life, Jesus pointed him to Scripture. The man correctly answered: love God fully and love your neighbor as yourself. Wanting to justify himself, he asked, “Who is my neighbor?”

Jesus told a story: A man traveling from Jerusalem to Jericho was attacked and left half-dead. A priest and then a temple worker saw him but passed by without helping. A Samaritan—someone Jews normally avoided—stopped, cared for the man’s wounds, and brought him to an inn, promising to cover all costs.

Jesus asked who had been a true neighbor. The religious leader answered, “The one who helped him.” Jesus said, “Go and do the same.”

ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ភូមិជាច្រើន បង្រៀន ប្រោស និងរៀបចំពួកសិស្សរបស់ ទ្រង់សម្រាប់អ្វីដែលនឹងមកដល់។ ទ្រង់បានប្រាប់ពួកគេថា ទ្រង់នឹងរងទុក្ខ ត្រូវគេសម្លាប់ និងរស់ឡើងវិញ បន្ទាប់ពីបីថ្ងៃ ។ ថ្ងៃមួយ ព្រះយេស៊ូវបាននាំពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហានឡើងទៅលើភ្នំខ្ពស់មួយ។ នៅទីនោះ រូបកាយរបស់ព្រះយេស៊ូវ បានផ្លាស់ប្តូរ — ព្រះភក្ត្ររបស់ ទ្រង់បានភ្លឺដូចព្រះអាទិត្យ ហើយ សម្លៀកបំពាក់របស់ទ្រង់ បានក្លាយជាសភ្លឺចែងចាំង។ ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ាបានលេចមក រួចនិយាយជាមួយទ្រង់អំពីការសុគតរបស់ ទ្រង់នៅក្រុងយេរូសាឡិម ដែលនឹងមកដល់។ ពួកសិស្សដែលភ្ញាក់ភ្លាមៗ បានឃើញព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងសិរីរុងរឿងរបស់ ទ្រង់។

ពេត្រុសដែលភ័យខ្លាច បានស្នើឱ្យសង់ទីអាសនាចំនួនបីសម្រាប់ ព្រះយេស៊ូវ ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ា។ បន្ទាប់មក ពពកមួយបានហ៊ុំព័ទ្ធ ពួកគេ ហើយសំឡេងរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា “នេះជាកូនស្ងួនភ្ងាអញ ចូរស្តាប់តាមទ្រង់ចុះ!”។ ពេលពពកបានបាត់ទៅ មានតែព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះដែលនៅសល់។ នៅពេលពួកគេចុះពីភ្នំ ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់ពួកគេមិនឱ្យប្រាប់នរណាម្នាក់នូវអ្វីដែលពួកគេបានឃើញ រហូតដល់ទ្រង់បានរស់ពីសុគតឡើងវិញ។ ពួកសិស្ស បានស្តាប់បង្គាប់ ប៉ុន្តែឆ្ងល់ថា តើ “សេចក្តីរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ” មានអត្ថន័យជាយ៉ាងណា។

Jesus Shows His Divine Nature (The Transfiguration)

(Matthew 16:21–17:13; Mark 8:27–9:13; Luke 9:28–36)

Jesus traveled through many villages, teaching, healing, and preparing His disciples for what was to come. He told them He would suffer, be killed, and rise again after three days. One day, Jesus took Peter, James, and John up a high mountain. There, Jesus’ appearance changed—His face shone like the sun and His clothes became dazzling white. Moses and Elijah appeared and spoke with Him about His coming death in Jerusalem. The disciples, suddenly fully awake, saw Jesus in His glory. Frightened, Peter suggested building three shelters for Jesus, Moses, and Elijah. Then a cloud surrounded them, and God’s voice said, “This is My Son, whom I love. Listen to Him!” When the cloud lifted, only Jesus remained. As they descended the mountain, Jesus instructed them not to tell anyone what they had seen until He had risen from the dead. The disciples obeyed but wondered what “rising from the dead” meant.