​આ અધ્યાયમાં, મહર્ષિ વેદવ્યાસ નવરાત્રિ વ્રતનું મહત્વ અને તેની વિધિઓનું વર્ણન કરે છે. તેમણે જણાવ્યું છે કે ચૈત્ર અને આશ્વિન મહિનાઓમાં આ વ્રતનું પાલન કરવું જોઈએ, કારણ કે આ બે ઋતુઓમાં લોકો વિવિધ રોગોથી પીડાય છે. વેદવ્યાસ કહે છે કે નવરાત્રિ દરમિયાન ચંડિકા દેવીની ઉપાસના કરવાથી આ દુઃખોથી મુક્તિ મળે છે. આ વ્રતના આરંભ માટે, અમાવસ્યા તિથિને પૂર્વેના દિવસે ઉપવાસ રાખી, પ્રાત:કાળે સ્નાન કરીને, બ્રાહ્મણોને આહ્વાન કરવું અને તેમને દાન-સન્માન આપવું જોઈએ. પછી, દેવીની મૂર્તિ સ્થાપિત કરીને, વૈદિક મંત્રો દ્વારા પૂજા કરવી અને નવકુમારીકાઓનું પૂજન કરવું જોઈએ. આ રીતે, નવરાત્રિ વ્રતનું પાલન કરવાથી દેવીની કૃપા પ્રાપ્ત થાય છે અને જીવનમાં સુખ-શાંતિ આવે છે.​

આ અધ્યાયમાં, સુદર્શન અયોધ્યાના મહેલમાં લીલાવતીને મળે છે અને ખાતરી આપે છે કે તેણે યુદ્ધમાં તેના પુત્ર કે પિતાને માર્યા નથી, પરંતુ દેવી દુર્ગાએ તેમને માર્યા છે. ત્યારબાદ સુદર્શન મંત્રીઓ અને જ્યોતિષીઓને બોલાવે છે અને દેવી દુર્ગાની સ્થાપના માટે શુભ દિવસ અને મુહૂર્ત પૂછે છે. આ પછી, રાજા સુબાહુ વારાણસીમાં દેવીની સ્થાપના કરે છે, જ્યાં લોકો શિવની જેમ તેમની પૂજા કરે છે, આમ દેવી દુર્ગાની પૂજા સમગ્ર ભારતમાં ફેલાય છે.

​આ અધ્યાયમાં, રાજા સુબાહુ દેવી દુર્ગાને વિનંતી કરે છે કે તે તેમના શહેર કાશીમાં સ્થિર રહે અને શહેરનું રક્ષણ કરે. દેવી દુર્ગા રાજાને આશ્વાસન આપે છે કે તે કાશીમાં સ્થિર રહી શહેરનું રક્ષણ કરશે. પછી, સુદર્શનને અયોધ્યામાં જઈને રાજ્યભાર સંભાળવા અને નિયમિત રીતે દેવીની આરાધના કરવાની સલાહ આપે છે.