Bir varlık ne zaman özne olur? Konunun merkezinde olmak, hakkında bahsedilen “şey” olmak onun özne olmasını sağlar mı? Ya da diyelim öznenin o olduğunda hemfikiriz peki öznenin de kendisi hakkında konuşma hakkı var mı? Ya da bizler bu tarz bir etik değerlendirme yapıyor muyuz? Bir şey hakkında ya da birisi hakkında konuşurken yargıda bulunurken “bir de onu” dinliyor muyuz? Bu bölümde görünmek meselesini ele aldık. Bir şeyin görülmesinin çeşitliliği, bu çeşitliğin bir zenginlik doğurabilecekken nasıl büyük bir hapishane yarattığını konuştuk. Ve tabii ki çoğulculuğa engel olan her şeyin faşizmle alakasını paylaştık.

Birgün uyandığımızda ne kedi olmakla ne terörist olmakla suçlanmayacağımızın bir garantisi yok. Damgalama sistemi harıl harıl çalışıyor, barış çemberi ise biz de çalışalım ve tanışalım diyor.

Sorumuz basit savaşın içinde barış olur mu? Bozuk düzenin içinde haklar tayin olur mu? Hakların tesisi için hakları tayin eden düzen de bir haktır. Bu bölümde düzendeki çarpıklığın şiddeti meşrulaştırması üzerine ve bunun çocuk haklarını bir tür boş göstergeye düşürmesine değindik. Çocukları barışçıl büyüme atmosferinden mahrum bırakan herkese biraz kırgın ve kızgın bir yerden saha notlarından sahici karşılaşmalardan selam getirdik.

“Andolsun incire ve zeytine” Zeytin ağaçlarının tanıklığından ne öğrenebiliriz? Zeytin ağaçları neden barışın sembolü, tufanı unuttukları için mi hatırlattıkları için mi? Bu bölüm barıştan yana olabilmek için unutmanın ve hatırlamanın sınırlarını gözden geçirdik, tekil hayatlardan ve zeytin ağaçlarından ilham aldık.