Showing results by narrator "Sukanya Karunakaran" in All Categories

ஒவ்வொருவரும் கடிப்பாகப் பயணம் செய்யக்கூடிய வாழ்க்கை வண்டி இது. கதையாசிரியர் நம் பயணத்தை தனக்கே உரிய தனித்துவத்தில் மிக அழகாக வடிவமைத்துள்ளார்.

பரசசன எனபத பரசசனயல இலல. நம அதனப பரககம வதததலதன உளளத. இநத உலகம எபபட இரககறத அபபட நம பரபபதலல. அத எபபட இரககவணடம என நனககறம அபபடததன பரககறம. இதறகக கரணம நமகக இரககம மனமடவகள. நம நமமயம உலகயம பரககம வதததல உளள பழகளச சடடககடட, நமமத தரததக களள உதவவத இநநலன நககம. எததன பரய அறவளயக இரநதலம உணரசசகளக கடடபபடததவடடல அவனத சநதககம தறன பததத வடம.

அடுக்கி வைத்தார்போல் வரிகள் அளவெடுத்த வார்த்தைகள், செறிவன உள்ளடக்கம் இறுதியில் உள்ளடங்கிய மவுனம் என இத்தொகுப்பின் கதைகள் சிறந்த சிறுகதைகளின் இலக்கணம். தமிழின் மிகச்சிறந்த சிறுகதை எழுத்தாளர்கள் 25 பேரில் இவர் பெயரும் அடங்கும். கிறித்துவ பின்புலம் கொண்டிருந்தாலும் இக்கதைகளில் வரும் ஒடுக்கப்ப்ட்ட மனிதர்களின் வலிகள் அனைத்து மதங்களுக்கும் பொதுவானவை இந்த மனிதர்களின் விசும்பல்கள் வழி உயர்ந்த மானுடம் பேசுகிறார் எக்பர்ட் சச்சிதானந்தன்.

எமஜஆரப பறற எததனய நலகள வளவநதளளன. ஆனல, இதபனற ஒர நல வநததலல. எமஜஆரன அரசயலயம அவரத ஆனமக நமபககயயம ஒரஙகணதத, ஆதரபரவமக இநத நல எழதபபடடளளத.

ரமண மஹரஷ 16 வயதல மயஞனம அடநதவர. இநதய அதவத தததவ மரபன உசசம. பரணஙகளல படககக கடதத மஹரஷ எனற வரததகக நம கண மனன வழநத உதரணம. தரவணணமலயலரநத ஓரட கட நகரமல, உலகஙகலம இரநத பலரயம தனனடம வரவதத பரறறல.

ரமயணம ஒர கவயம, ஒர இதகசம எனபதத தணட, அத மகததன மநதர சரபம. ஸரமத ரமயணததன ஒர பகத சநதர கணடம. இநதக கணடததன அததவத அனமன.

எளய தமழல பலலவர வரலற (மலம: இரசமணககனர) ம.இரசமணககனரன மல நல இநதத தலமறயனரககப பரயம வகயல இககலத தமழநடயல எளமயக எழதபபடடளளத. பலலவரகளன வரலறற மழவதமக அறநதகளள இதபனற இனனர நல இலல எனலம. சழரகளகக மனபகத தமழ நலததன பரமபரபப, ஏறததழ 600 ஆணடகலம ஆடச சயதவரகள பலலவரகள. சழரகளன கலததல தமழகக கடடடக கல உசசம தடடத எனறலம, அதறகன அடததளதத ஆழமக இடடவரகள பலலவரகள. தமழ நலததல மதனமதலல கரஙகறகள கணட கவல எழபபய பலலவரகள, சஙகறகளல கடடபபடட கவலகளக கரஙகறகளல பதபபககவம சயதரகள. இதனச சனறகளடன வளகககறர நலசரயர.

பலவித நிறம், மணம் கொண்ட மலர்களைத் தொடுத்து ஒரு மாலையாக்கினால் அதை கதம்ப மாலை என்று அழைக்கிறோம்.

நான் பொய் சொல்லவில்லை. நிஜமாய்த்தான் கூறுகிறேன். நான் முன்தினம் காலில் அணிந்து அழகு பார்த்து, அன்று அணியலாம் என்று கழற்றி வைத்திருந்த எனது சாக்ஸில் ஒன்றைக் காணவில்லை. மக்கள் அடுத்த வேளைச் சாப்பாட்டிற்கும் குடிநீருக்கும் போராடிக் கொண்டிருக்கும் இந்த நிலையில் நான் என்னுடைய ஒற்றை சாக்ஸைப் பற்றிப் புலம்புவது கொஞ்சம் அநியாயமாய்த் தோன்றலாம். ஏன், என்னை நீங்கள் சுயநலவாதி என்று கூட நினைக்கலாம். ஆனால் நான் அதற்காகக் கவலைப்படும் ஆள் இல்லை. என் முழுக்கதையை கேளுங்கள். அந்த ஒற்றை சாக்ஸ் திரும்பக் கிடைப்பது எனக்கு எவ்வளவு முக்கியம் என்று உணர்வீர்கள்!