Showing results by author "Suhas Shirvalkar" in All Categories

पंचवीस वर्षानंतर पहिल्यांदाच अमिनाच्या क्रूर डोळ्यांमधून अश्रू वाहत होते . ते अश्रू पुसायला तिचं असं कोणीच नव्हतं. कोण होती हि अमीना ? तिचं आणि "द डायमेंशनचं " काय कनेक्शन होतं ?गुन्हा कबुल!..... कबुल!.....कबुल!.....असं वेड्यासारखा साक्षीदाराच्या पिंजऱ्यामध्ये नाचत ओरडणारा कोण होता हा प्रेमचंद सुराणा ? त्याने त्याच्या बायकोचा खून का करवला ? आणि कोणाकडून ?दिवसा कायद्याचा पुरस्कर्ता आणि रात्रि बदमाश म्हणून वावरणाऱ्या अमर विश्वासाने मोहिनी सन्मित्रवर येऊ घातलेल्या खुनाचा आरोप कसा खोडून काढला ?

द नाईट मेयर ! रातों का राजा हे नाव बदमाशांच्या वर्तुळात धडकी भरवायला पुरेसे होते. पण तो कोण हे मात्र कोणालाच माहिती नव्हते . रिपोर्टर श्रीनिवासचा खून होतो आणि त्यात गोवला जातो , उद्योगपती श्री लक्ष्मी नारायण मिश्रा ! तेही खुनाच्या आरोपाखाली . खटल्याचा निकाल लागल्यात जमा होता. पण अमर विश्वास गप्प बसणाऱ्यातला थोडीच आहे ! आणि मग सुरु होतो खऱ्या खुन्याच्या शोध .

जीवन हाही एक रेसकोर्सच ! यश आणि पैसा मिळवण्यासाठी माणसं उरीपोटी नुसती धावत असतात..... मग त्यातील काहींना यश मिळतं , तर काही जण अपयश आलं तरी यश मिळवण्याच्या लालसेने धावतच राहतात. लाखातला एखादा असा असतो कि धाव -धाव धावतो आणि यशही मिळतं पण त्यावेळेस ते उपभोगायला आयुष्यच राहिलेलं नसतं ! केवळ कमनशिबी .... दुसरा शब्द काय?

साम गावाच्या चौकातील एका घराच्या भिंतीवर डकवलेले पोस्टर...पोस्टर पाहणारे दोन तरूण... मागे अनेकजणांची गर्दी...पोस्टरवर मोठ्या अक्षरांत लिहिलं होतं... WANTED FOUR !''सनी पटेल... बालम जोगी... मुन्ना... जग्गा !' उत्स्फूर्तपणे त्या तरुणाच्या तोंडून शीळ बाहेर पडली. 'शिक्षा करण्यायोग्य आहेत नाही ?' त्यानं शेजारच्या दुसऱ्या तरुणाला विचारलं. 'प्रश्नच नाही.' 'मिळवायचे इनाम?'' अवश्य मिळवू या !' ज्यांनी हे ऐकले त्यांना समजले की, चांडाळचौकडीची शंभरी भरली ! पोस्टर्स पहाणाऱ्यातला एक बादल होता. दुसरा ? दारा ' बुलंद ' ! सु.शिं.च्या पकड घेणार्‍या लेखणीतून उतरलेली एक वेगवान थरारकथा...

अंधाराच्या राजाचे आगमन सफर जंग ते कुदरत नजर, खुर्शीद, अबुल, झरीना, हुस्ना... किती देखणे चेहरे होणार राजाचे गुलाम? निसर्गरम्य परिसरात, पसरत जाणाऱ्या अंधारात फैलावत जाणारे मातम... किती जण होणार त्याचे अंकीत? डोळ्यांच्या पांढऱ्याशुभ्र कवड्या. ओठांच्या कडेवर लाल धार. अंधाराचा राजा जिंकणार की हरणार? विजय असत्याचा होणार की देवाचा? अंगावर काटा आणणारी थरारक कादंबरी, सुहास शिरवळकर यांची मातम. ऐका विनम्र भाबळ यांच्या आवाजात, ऑडियो रुपात स्टोरीटेलवर.

आम्रपाली नावाची प्रसिद्ध नर्तिका 'शो' करायला जात असताना 'होल्ड अप' केली जाते... 'होल्ड अप' करणारा माणूस तिला फक्त एके ठिकाणी सोडायला सांगतो. ती सोडते आणि विसरूनही जाते. पण त्यानंतर सुरु होतं एक रहस्य- नाट्य.

सोलर- लॅंप पळवू पाहणाऱ्या परकीयांना 'दे माय धरणी ठाय' करून सोडणाऱ्या झुंजार - मंदार डॅनीची क्षणाक्षणाला उत्कंठा वाढवणारी विलक्षण साहसप्रधान कादंबरी, सुहास शिरवळकरलिखित 'नकार' ऐका, प्रसाद फणसे यांच्या आवाजात!

तो आणि ती...त्यांच्या प्रेमाची ही दुखरी गझल आहे, उजाड माळरानावरची दर्दभरी कविताच जणू. या प्रेमकहाणीत सूर आहेत, संगीत आहे, मोगऱ्याचा सुगंध आहे, पण या साऱ्यामधून भळभळून वाहते आहे फक्त तलखी...शरीर, मन आणि त्याहीपलीकडच्या साऱ्या जाणिवानेणिवांना सतत ठसठसत ठेवणारी तलखी…

आय.एस.सी.त त्याला भेटला शेखर पालेकर. हा शेखर म्हणजे बेस्ट सेल्समनचा खिताब मिळालेला एकदम टॉप पफॉर्मर वगेरे! सुस्वभावी शेखरची कंपनीतल्या सगळ्यांशीच मैत्री असली तरी तो त्यांच्याशी एक विशिष्ट अंतर राखून वागायचा. सुरेख राजदत्तशी त्याची इतरांपेक्षा थोडी खास मैत्री होती, अगदी तो सुरेखच्या वाढदिवसाला त्याच्या घरी गेला इतपत! सुरेखलाही शेखर मित्र म्हणून फार आवडला होता. पण त्याच्याशी बोलताना सुरेखला त्याच्यामध्ये काहीतरी गूढ दडलंय, असं सतत वाटायचं.

मूल होत नाही म्हणून चारी बाजूंनी हिणवल्या जाणाऱ्या तिनं घेतला एक कठीण निर्णय. काय होता तो निर्णय आणि काय घडलं त्यानंतर तिच्या आयुष्यात? नक्की ऐका, सुहास शिरवळकरलिखित एक विस्मय-थरारक कादंबरी 'माध्यम' अनुपमा ताकमोगे यांच्या आवाजात…

तो लहान असताना त्याला छोटासा अपघात झाला होता, पण त्या गोष्टीला कोणी महत्त्व दिलेलं नव्हतं, जसजसा तो मोठा होत गेला, तसं त्याच्या स्मृतीपटलावरून ती घटना साफ पुसली गेली होती. पण याच अपघातामुळे त्याच्या मेंदूतले असंख्य निद्रिस्त सेल्स जागृत झालेले आहेत, याची त्यालाही कल्पना नव्हती. यामुळे भविष्यकाळात घडणाऱ्या घटना त्याला अगोदरच दिसू लागल्या, असं काही वेगळेपण देण्यामागे खरोखरच काही ईश्वरी संकेत असेल, का तो फक्त एक शास्त्रीय चमत्कार असेल? 'झलक', सु.शि.लिखित, जातक शिलेदार या तरुणाच्या आयुष्यातील क्षणाक्षणाला उत्कंठा वाढवणारी नि अगतिकतेची गूढ कहाणी!

कार बंगल्यापाशी येताच बंगल्याच्या दुसऱ्या मजल्यावरच्या बाल्कनीत एक तरूण येऊन उभा राहिला. त्याच्या डोळ्यांत मुंबईतली अख्खी बदमाषगिरी साठली होती. उद्धटपणे एक गाल उडवून तो सौम्य हसला.

एकदा असाच बसलो असताना, माझी सावली माझ्यासमोरच हसत उभी! आधी माझाही तुमच्यासारखाच विश्वास बसला नसता. पण सावलीनं समजावून सांगितलं ना! म्हणाली. घन: श्याम, मी तुझी सावली आहे. तू माझं शरीर आहेस. म्हणजे, माझ्या मनात जे येतं, ते मी तुझ्या शरीराकडून करवून घेते! असं कसं? मी विचारलं. पण एक गमतीदार योगायोग म्हणजे, सावली जश्शी उभी होती ना, तस्सा मी उभा होतो! ती माझी कीव करीत म्हणाली, तुला काय वाटतं, तू डॉक्टरांच्या औषधांनी त्या मालिशवाल्याच्या पाय चोळण्यांनी किंवा आईच्या परिश्रमांनी बरा झालास? नाही? 'तू माझ्या मुळे बरा झालास... मी नसते तर तू देखील नसतास. माणसानं फक्त स्वत: च्या सावलीला घाबरावं. सावलीच!

सृजनचे वडील एक अपयशी सामान्य नाट्यकलावंत आहेत. सृजनची आई मात्र खमकी आहे. तिच्यावर ओढवलेल्या परिस्थितीने तिला नटी बनवले आहे. घर सावरणारी तीच आहे. परंतु सृजन बालपणापासूनच नाट्यक्षेत्रात मोठी कामगिरी बजावेल या आत्मविश्वासाने वावरत आहे.

'पेरं' नावाच्या गावात एक विचित्र घटना घडते, भारतातल्या इतर सामान्य गावांप्रमाणेच असणार्‍या या गावात चालू होत्या गूढ, विचित्र नि अघोरी घटना! ज्यांचा अर्थ लावणे भल्या भल्या पंडितांनाही जमत नाही. अशातच गावातल्या मारूतीच्या पारावर येतो कोणी साधू... हा साधू करणार का गावातल्या अगम्य दुष्ट शक्तींशी सामना??

गंभीर स्वरात शैलेश म्हणाला, काही गोष्टी तुझ्या लक्षात आल्या नाहीत त्या तुला सांगतो. सर्वात महत्चाची गोष्ट. तुझ्या जीवाला सध्या धोका आहे. एवढ्यात तुझ्याच बाबतीत दोन-तीनदा प्राणावरले प्रसंग यावेत हा मला काही योगायोग वाटत नाही." यू मीन. समवन ट्रायिंग टू किल मी?'

एक डान्सबार... अंधार भरलेले वातावरण... मादक, तसेच भरकटवणारे! सगळी नाती गोती... सगळ्या भाव भावना ... सगळं जगच या दिवस- रात्रीच्या खेळात मिथ्या वाटतं... समोर येतो तो फक्त नर-मादी व्यवहार... स्वत: च्या निष्क्रियपणाची खंत... घरासाठी कराव्या लागणार्‍या शरीरसौद्याची वाटणारी शरम...शेकडो हावर्‍या नजरांपासून स्वत: ला वाचवण्याची निरर्थक धडपड... अपरिहार्यतेतून कदाचित निर्माण होणारी व्यसनाधिनता... आणि शेवटी दाटणार्‍या अंधारात लुप्त होणारी स्वत: चीच मलीन प्रतिमा... कोण आणि कशी सावरणार ही अंधारभूल? सु.शिं.नी लिहिलेल्या हार्ड हिटिंग बॅकग्राऊंडची वास्तववादी कहाणी ... 'अंधारभूल'.

त्याचं नि माझं कित्येक वर्षांपूर्वी हे ठरलं होतं! मृत्यू! मृत्यू म्हणजे एक्झॅक्टली काय? मानसिक स्तरावर ती अवस्था कशी असेल? मृत्यूनंतर माणसाचं खरं काय होतं? आत्मा उरतो का? केल्या पाप-पुण्याची फळं भोगण्यासाठी तो स्वर्ग- नरकात जात असेल, का काही उरतच नसेल? असले विषय गप्पांचे. त्यामुळे आम्ही दोघंच एकमेकांना! मला कोणी मित्र नाही; त्याला कोणी नाही. म्हणूनच आमचं ठरलं... एकदम पक्कं ठरलं! आमच्या दोघांपैकी जो आधी मरेल, त्यानं दुसर्‍याला या ना त्या प्रकारे सगळं सांगायचं. जमलं तर भेटायचं. तुम्हालाही जाणून घ्यायचेय पुढं काय होते ते? तर मग ऐका सु.शिं.ची अंगावर शहारे आणणारी थरार कथा... 'संदेह'.

आपण जन्माला येऊन मूर्खपणा केला, हे पहिल्यांदा केव्हा जाणवलं तुम्हाला? तुमच्यापेक्षा दुर्बल... असाहाय्य मुलाला, कोपर्‍यात गाठून तुम्ही कधी बुकलून काढलंय का? अतिशय घाबरून, तुम्ही कधी मारामारीतून पळून गेला आहात का? असेच आपलं पहिलं-वहिलं 'प्रेम' तुम्ही मनमोकळं व्यक्त केलं आहेत का? या प्रश्नांची उत्तरे जाणून घ्यायची असतील तर नक्की ऐका हे गंमतीदार 'कन्फेशन'... सु.शिं.च्या खुसखुशीत शैलीतील कहाणी... 'मनमोकळं, पहिलं-वहिलं...'

हा संघर्ष आहे दोन प्रगत शास्त्रातला ... दोन भिन्न मतप्रणालींचा .. दोन जीवनशैलीचा... दोन पिढ्यांचा... दोन नात्यांतील.... पितापुत्रांच्या ज्ञानातला.... हा संघहर्ष आहे जगण्याचा आणि जगवण्याचा , आणि ते मिटवण्यासाठी "निदान " हवं आहे.