Showing results by narrator "zeze Zeynep Yigci" in All Categories

‘’Minik güneş balığı yeni arkadaşlarını ziyarete gittiğinde şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktı. Herkes sevdiği bir hobisine vakit ayırıyordu. Güneş balığı, hiçbir şeye yeteneği olmadığını düşünüyordu. Bir gün korkusunu yenip yeni şeyler denemeye karar verene kadar…’’

“Benim adım Burak değil.” Size garip gelebilir ama en yakın arkadaşımla tanışma öykümüz bu cümleyle başladı.

‘’Sevimli ahtapot, denizin derinliklerinde dolaşırken, hiç beklemediği anda batık bir gemiyle karşılaştı. İçinde ne olduğunu merak ederken, geminin etrafında dolaşmaya başladı ve gemide daha önce fark etmediği bir hazineyle karşılaştı.’’

‘’Minik kaplumbağa çok çekingendi. Arkadaşlarıyla konuşurken bile utanıyordu. Tabii onlarla oyunlar da oynayamıyordu. Bu duruma çok üzülen arkadaşlarının aklına müthiş bir fikir geldi. Minik kaplumbağayı sürpriz bir mektupla aralarına davet etmeye karar verdiler.’’

‘’Sevimli denizatı ve minik denizyıldızı mavi suların derinliklerinde dolaşırken, birden gözlerine inanamadılar. Önlerinde mavi şemsiyesiyle dolaşan bir canlı vardı. Denizin en bilinen efsanesi mavi şemsiyeli deniz cadısı gerçek miydi?’’

''Uzun boyunlu zürafa, ormanda yaşamak istemiyordu. Artık çölde yaşayacaktı. Bir deve gibi. Bu dileğini en yakın arkadaşı tavşanla paylaştı. Tavşan önce çok şaşırdı, sonra bilge baykuşun yardımıyla arkadaşına bir zürafanın çölde yaşamasının ne kadar zor olacağını ve orman yaşamının güzel yönlerini anlatmaya çalıştı.''

''Minik Kokarca ormanda dolaşmaktan, arkadaşlarıyla oynamaktan çok hoşlanırdı. Hoşlanmadığı şey, kötü kokusuydu. Annesi, bu kokunun kokarcaları tehlikeli durumlardan koruyabildiğini anlatmıştı. Ama kokarca annesine inanmamıştı. Bir gün, bu herkesten farklı özelliği sayesinde arkadaşlarını bir saldırıdan koruyana kadar…''

''Patates ve arkadaşları, Havuç ile Patlıcan bir gün yeryüzüne çıkmaya karar verdiler. Patates dışarıdaki yaşamı görünce arkadaşlarına hiç büyümek istemediğini söyledi. Arkadaşları şaşkınlıkla onu dinliyordu. Patates kararlıydı. Derken, aslında büyümenin de güzel yönleri olduğunu fark etti…''

The lovable donkey had a big problem. During the Apple Festival, so many apples were harvested that distributing them seemed nearly impossible. Instead of stepping back, the donkey chose to teach his friends the importance of collaboration to solve the problem.

While wandering through the forest, the lovable frog noticed a big problem. The cows were wandering off and sometimes couldn’t find their way home. The frog started making plans to solve the issue. There were plenty of ideas, but the key was to come up with a plan that could actually work.

The two adorable crabs had a big problem. After a long academic year, the exam day had finally arrived. Both had prepared thoroughly, but when the teacher decided to hold an oral exam instead of a written one, their plans went completely off track.

The turtle had a big problem. The rain that had fallen the day before had ruined their playground. Everywhere was covered in rocks and mud, and even the lines on the playing field had disappeared. To solve the problem, the turtle needed to get help from all the forest animals and join their forces.

An incredible charity concert was planned under the sea. However, there was a problem—the artist scheduled to perform couldn’t make it. The shark and his friends came up with an unexpected and practical solution to save the event.

The team captain, a lovable dog, had an important problem. The field where they were supposed to practice was unusable. Instead of retreating, the kind-hearted dog chose to solve the problem by utilizing the strengths of his friends.

“Minik ördek dondurma yemek istiyordu. Arkadaşlarından biri, “Önce ellerimizi yıkayalım” dedi. Minik ördek şaşkınlığını gizleyemedi. “Yemekten önce mi?” diye sordu. Kendimizi rahatsız hissettiğimizde birinin bize yardım etmesi ne kadar güzel, değil mi? Doktorlar sağlığımızı korumamıza yardımcı olur. Bazen beyaz önlüklerini giyer, bazen bazı aletlerle bizleri muayene ederler.

“Kocagöz, kocaman bir dinozordu. Bir gün kulağında bir ağrı hissetti. ‘Ne yapacağım’ diye düşünürken, yardımına arkadaşı Minikdok yetişti.” Kendimizi rahatsız hissettiğimizde birinin bize yardım etmesi ne kadar güzel, değil mi? Doktorlar sağlığımızı korumamıza yardımcı olur. Bazen beyaz önlüklerini giyer, bazen bazı aletlerle bizleri muayene ederler.

Totti bir gün, “Ben okula gitmek istemiyorum” dedi. Annesi şaşırmıştı. Çok geçmeden, sorunun ne olduğunu fark etti. Totti’nin gözleri bozulmuştu.

“Sevimli fil Maviş, ayağı kayınca kendini çukurda buldu. Yardımına arkadaşı koca dinozor koştu. Vakit kaybetmeden doktor Minikdok’u görmeye gittiler.”

“Ben bir kertenkeleyim. Kış uykusuna yatarım. Ayaklarımın altındaki tüyler sayesinde duvarda yürüyebilirim.”

‘’Ben bir penguenim. Uçamam ama denizde çok hızlı yüzebilirim. Küresel ısınma beni çok etkiliyor.’’