Nie pytała, czy można o tym pisać. Po prostu usiadła i zaczęła rozmawiać. Z kobietami, o ich ciałach, o przyjemności, której nie ma, o bliskości, która nie działa, i o wszystkim, co miało zostać przemilczane. Z tych rozmów powstała książka „(Nie)udane życie seksualne Polek”. Nie jest poradnikiem. Nie obiecuje rozwiązań. Ale odsłania rzeczy, które i tak są obecne w relacjach, w przekonaniach, w głowie. I choć zaczyna się od seksu, to szybko okazuje się, że chodzi o coś więcej.

Mikołaj napisał TATA jako książkę‑przewodnik po ojcostwie, które nie jest tylko serią porad, ale konkretnym procesem: od tego, co było w przeszłości, przez to, co dziś się dzieje, po to, jak widzisz swoją rolę jutro i później. Nie chodzi o posiadanie jednej „prawidłowej” wersji ojca, tylko o wyrobienie własnej, świadomej postawy - takiej, która rodzi się z doświadczeń, wyborów i odpowiedzialności. Ta rozmowa to spojrzenie na ojcostwo z perspektywy kogoś, kto nie boi się pytań trudnych, ani tego, że wiele odpowiedzi przychodzi dopiero w praktyce.

Nie chodziło tylko o to, żeby poruszyć temat męskości - Marcin zrobił to tak, że chwilami brzmi to jak osobisty rachunek sumienia i zaproszenie do rozmowy, której wielu unika. Jako dziennikarz, autor książki Chłopaki nie płaczą, chłopaki z okien skaczą i prowadzący PodRóż do męskości, nie owija w bawełnę na temat depresji, wstydu, milczenia i tego, jak trudno mężczyźnie poprosić o pomoc. W rozmowie wracamy do momentów, które przewartościowały jego spojrzenie na siebie i innych i które pokazują, że czasem trzeba powiedzieć to wprost, żeby coś naprawdę zaczęło się zmieniać.

Nie robi tego, żeby się odciąć. Raczej po to, żeby się lepiej połączyć - z przestrzenią, z drugim człowiekiem, czasem z sobą samym. Polas zabiera ludzi w teren, ale to nie są gotowe ścieżki i sprawdzone widoki. To trochę mniej komfortu, więcej uważności i pytania, które same się nasuwają. A odpowiedzi czasem przychodzą szybciej niż moglibyśmy się ich spodziewać.

Nie chodzi o gotowe odpowiedzi, tylko o to, żeby wreszcie zadać sobie właściwe pytania. Czasem głowa już nie wystarcza i wtedy warto zejść trochę głębiej: do reakcji, które dzieją się szybciej niż myśli. Marcin nie prowadzi za rękę i nie daje recept, ale potrafi pokazać, gdzie jeszcze można spojrzeć, żeby naprawdę coś zobaczyć.

Znany z ekranu przyszedł do aktorstwa przez teatr, ale nie szuka łatwych ról. Michał wybiera te, które wymagają, zmuszają do myślenia, zmieniają. Nie chodzi mu o wygodę albo sławę, ale o to, żeby każda rola... coś znaczyła. Pod tym kątem jego kariera to nie kolekcja tytułów, tylko ścieżka - kręta, wymagająca, często niekomfortowa. I właśnie to jest w niej cenne.

Nie wszystko da się w związku nazwać, opisać i poskładać w jedną całość. Natalia od lat przygląda się relacjom, które wymykają się prostym definicjom - takim, które trwają, choć nie wiadomo, czy powinny, i takim, które się kończą, zanim zdążyły się zacząć. Zamiast szukać odpowiedzi, skupia się na tym, co dzieje się pomiędzy. Tam często kryje się więcej, niż chcielibyśmy przyznać.

Sebastian łączy film, fotografię i dokument, ale najbardziej interesuje go to, co dzieje się pomiędzy. Zamiast szukać wielkich tematów, woli obserwować. Daje czas i przestrzeń, nie tylko bohaterom, ale i sobie. I może właśnie dlatego to, co tworzy, nie potrzebuje dodatkowych komentarzy.