Tinalakay nina Jeremy Au at Kristie Neo ang mabilis na pag-usbong ng bagong geopolitical corridors na nag-uugnay sa China, Gulf, at mas malawak na rehiyon ng Asia. Ipinakita nila kung paanong ang China–Gulf trade ay unang lumampas sa Gulf–West trade noong 2024, at kung bakit ito halos hindi naiulat sa Western media. Ipinaliwanag ni Kristie ang three-body challenge ng global power shifts, kung saan sabay-sabay lumalalim ang ugnayan ng Middle East–China, China–Southeast Asia, at Southeast Asia–Middle East.

Mga Pangunahing Punto:

• Bagong Power Corridor: Lumampas na ang China–Gulf trade sa Gulf–West trade, dulot ng overcapacity ng China at pangangailangan ng Gulf para sa tech, real estate, at infrastructure support.
• Systematic Underreporting: Hindi napapansin sa global press ang drastic shift dahil walang Gulf equivalent ng New York Times o Wall Street Journal na nagra-report nang malalim sa relasyong ito.
• MBS at Economic Overhaul: Malaking pagbabago sa Saudi Arabia mula noong 2018—mula isolationist tungo sa aggressive investor-friendly nation na may giga-projects na nangangailangan ng foreign capability.
• Symbiotic Partnership: Ang Gulf ay nagiging “last frontier” para sa Chinese tech at construction giants matapos ma-limitahan ang growth nila sa India at Southeast Asia. Sa Saudi Arabia, nakikita ng Chinese firms ang “China 30 years ago” na puwedeng i-build from scratch.
• Capital + Labor Fusion: Middle Eastern money at Chinese engineering ang mabilis na lumilikha ng major projects—mula stadiums hanggang giga-infrastructure—bagama’t may fierce competition at operational friction.
• Local Labor Rules at Nepo Dynamics: May protectionist hiring quota at nepotism pressures sa Saudi na lumilikha ng frictions para sa foreign at Chinese firms na nangangailangan ng mabilis na execution.
• Global Capital Rebalancing: Umaagos ang Chinese capital sa Middle East at Southeast Asia dahil sa RMB shift, concerns sa US-based assets, at desire for diversified ownership stakes.
• 
  
• AI, Energy at Ang Utopian Leapfrog: Nakikita ng Middle East ang sarili bilang lugar ng murang energy at lupa para sa AI-powered mega-data centers. Ngunit nananatiling hamon ang execution ng ambitious projects tulad ng NEOM at ski resort sa gitna ng disyerto.

Tinalakay nina Jeremy Au at Jianggan ang mabilis na pag-ikot ng geopolitical at economic shifts sa pagitan ng China, US, at Southeast Asia. Sinimulan nila sa pagod na nararamdaman ng mga analyst dahil sa bilis magbago ng balita—isang analysis na sinulat kagabi ay lipas na pagdating ng umaga. Ibinahagi nila kung paano nagbago ang tono ng taong ito, mula sa predictable na polisiya ng administrasyong Biden hanggang sa roller coaster na hakbang ng administrasyong Trump.

Pinag-usapan nila ang strategic importance ng rare earths at kung paanong matagal nang nakita ng China ang kahalagahan nito, kumpara sa slow and difficult attempts ng US na mag-build ng sariling capabilities. Mula rito, sinuri nila ang tit-for-tat strategies ng China—mula rare earths, soybeans, hanggang pharmaceutical choke points—at kung paano ito nagbigay ng bagong timbang sa trade war dynamics. Ang tinawag na “tactical pause” sa pagitan ng dalawang bansa ay nagpapakita ng napakababang strategic trust, ngunit sapat para pahupain ang aggressive escalation.

Inilahad ni Jianggan ang malaking miscalculation ng West: ang pagtingin sa China bilang Russia-style communist economy, samantalang hybrid pala ito—isang authoritarian political layer na nakapatong sa hyper-competitive, capitalist production engine. Dahil dito, mas mabilis mag-adapt ang Chinese companies, na nagtatakda ng pressure sa Western incumbents.

Pinaliwanag din nila ang Chinese business mindset, ang araw-araw na volatility, at ang kultura ng bilis at iteration na nagpapalakas sa SMEs at tech exporters. Ikinumpara ito ni Jeremy sa historical Chinese dynasties at sa merchant class na may sariling puwersa sa ilalim ng centralized authority. Sa kabilang banda naman, binalaan nila ang China tungkol sa maling pagtingin na “doomed” ang Amerika—isang pagkakamaling nasagot na ng kasaysayan sa paulit-ulit na pagbounce back ng US.

Sa pagtatapos, ibinahagi ni Jianggan ang dahilan ng pagiging mas optimistic niya sa 2026: isang new normal ng oscillation, negotiation, stalemate at disciplined transactional diplomacy. Ang mga kumpanya tulad ng TikTok at Shein ay mas may clarity kung paano mag-operate sa gitna ng geopolitical friction. Ang tariffs ay mas headline drama kaysa totoong impact, at ang oscillation na ito ay maaaring maghatid ng mas sustainable long-term market growth.

Tinalakay nina Jeremy Au at Franco Varona ang mabilis na pag-usbong ng Pilipinas mula sa isang matagal nang overlooked na merkado tungo sa isang rising powerhouse sa Southeast Asia. Inilahad ni Franco ang biglaang digitalization ng bansa, ang pag-akyat nito sa upper middle class threshold, at ang pagpasok ng higit isang bilyong dolyar na private capital kada taon. Tinalakay din nila ang malakas na kontribusyon ng BPO sector at diaspora, ang language advantage ng mga Pilipino, at kung bakit nananatiling matatag ang first mover advantage sa lokal na merkado. Kasama rin ang mga oportunidad sa health at accessibility, ang pagbagal ng red tape, at ang kritikal na papel ng tamang price point para manalo sa Pilipinas.

Mga Punto ng Usapan:

• Biglaang Digitalization: Mula mas mababa sa 30 porsyento bago ang pandemya, halos buong adult population ng Pilipinas ay may digital wallet na ngayon.

• Pag-angat sa Upper Middle Class: Nasa $4,295 GDP per capita ang Pilipinas, halos katumbas ng World Bank threshold para sa upper middle class.

• Kapital na Papasok sa Ekonomiya: Higit isang bilyong dolyar ang pumapasok na private capital kada taon, mas mataas pa kaysa Vietnam at halos kasintindi ng Indonesia.

• Lakas ng BPO at Diaspora: Ang BPO sector at remittances ng OFWs ang nagpapalakas sa mataas na domestic consumption ng bansa.

• Language Advantage: Ang pagiging English fluent ng mga Pilipino ay nagpapabilis ng knowledge transfer at entrepreneurial growth.

• Sea Turtles: Maraming Filipino Americans at Filipino Canadians ang bumabalik para magtayo ng negosyo at magbigay ng bagong expertise.

• First Mover Advantage: Sa Pilipinas, ang unang makakuha ng market fit ay madalas nagiging dominant player dahil sa consumer loyalty at lokal na investor alignment.

• Mga Oportunidad sa Health at Accessibility: Mura at accessible na gyms at women focused clinics ang ilan sa mga pangangailangan na hindi pa natutugunan ng merkado.

• Hamon ng Red Tape: Tumatagal nang hanggang 45 araw ang pagrehistro ng negosyo sa Pilipinas kumpara sa 15 minuto sa Singapore.

• Kahalagahan ng Price Point: Ang tamang presyo ang pinakamahalagang factor para manalo sa malaking segment ng rising Filipino middle class.