Tiyatrocu kimliği ile sahne önünde, kültür sanat emekçisi olarak gezdiğimiz, gördüğümüz, dinlediğimiz festivallerin sahne arkasında çalışan Elif, aslında hukuk mezunu. Yine de hukukçu kimliğinden sıyrılarak tiyatroda kendine yer edinmek isterken karşılaştığı manzara hiç hoşuna gitmiyor. Yaş sınırına sahip konservatuvarlar, çağdaş ve kapsayıcı bir eğitim vermekten uzak olan özel akademiler olsa da, diğer yanda kendi emekleriyle kurdukları kumpanya ve inadına öğrenme istekleri tüm bu tutkuyu canlı tutuyor. Sonrasında ise daha önemli bir konu ortaya çıkıyor: tiyatroyu izlemek isteyenleri bulmak :))

***************************************************************************************************************************

Elif, who works both on stage as a theater professional and behind the scenes at the festivals we visit, see, and listen to as a cultural and artistic worker, is actually a law graduate. However, while she tries to make a name for herself in theater by shedding her legal background, she doesn't like the situation she encounters. Conservatories with age restrictions, private academies far from providing contemporary and inclusive education – all these challenges keep her passion alive thanks to the theater company she encountered with colleagues own efforts and their unwavering desire to learn. Then, a more important issue arises: finding people who want to watch the theater performance. :))