Από το 1960 – 61 έως το 1998 – 99 οι κυπελλούχοι από κάθε χώρα είχαν το δικό τους κύπελλο και ένα πολύ όμορφο τρόπαιο! Η εξάπλωση του Champions League με την είσοδο των δεύτερων και τρίτων και τέταρτων ομάδων από τα μεγάλα πρωταθλήματα ουσιαστικά σηματοδότησε το τέλος της διοργάνωσης που πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον Μάιο του 1999. Αυτή τη διαδρομή των 39 ετών, παρακολουθούμε σε αυτό το επεισόδιο!

Μία αναδρομή στην παρουσία ομάδων από την περιφέρεια στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, από τις μέρες που η Δόξα Δράμας έπαιξε τρεις τελικούς στην δεκαετία του 50 ανοίγοντας το δρόμο έως τον ΟΦΗ σήμερα. Η παρουσία του Πιερικού, η υπέρβαση της Καστοριάς, η σταθερή πορεία και οι τίτλοι της Λάρισας και η βραδιά του Σηφάκη που έδωσε στον ΟΦΗ το τρόπαιο το 1987. Καθώς και η παρουσία τόσο του Αστεσα Τρίπολης αλλά και της Ξάνθης που δεν τα κατάφεραν αλλά έγραψαν το όνομα τους στους τελικούς της διοργάνωσης.

Το 1974 – 75 η Αγγλία βίωσε το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της ιστορίας της, με την ένατη τα Χριστούγεννα Ντέρμπι Κάουντι να παίρνει την τελευταία ημέρα τον τίτλο, αν και είχε κάνει 10 ήττες μέσα στη σεζόν, με την Τσέλσι να υποβιβάζεται, την πρωταθλήτρια του 1974 Λιντς να τερματίζει δέκατη αλλά να φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών ενώ 10 διαφορετικές ομάδες να περνάνε από την πρώτη θέση της βαθμολογίας! Μια κούρσα για τον τίτλο με απόσταση πρώτου με έβδομο να ειναι μόλις τέσσερις βαθμοι! Και όλα αυτά σε μια χρονιά που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έλειπε από την μεγάλη κατηγορία γιατί είχε... υποβιβαστεί!

Τον Απρίλιο του 1974 η εθνική μας ομάδα αντιμετώπισε την παγκόσμια πρωταθλήτρια Βραζιλία που προετοιμαζόταν για την υπεράσπιση του τίτλου της στη Δυτική Γερμανία και κράτησε το 0-0 στο περίφημο Μαρακανά! Η ομοσπονδία δεν ήθελε να αποδεχτούμε την πρόσκληση των Βραζιλιάνων αλλά ο Αλκέτας Παναγούλιας επέμεινε, πιστεύοντας πως η ομάδα έπρεπε να αντιμετωπίζει μεγάλους αντιπάλους και πως θα τα πηγαίναμε καλά. Δικαιώθηκε και ήταν το πρώτο μεγάλο αποτέλεσμα μιας νέας εποχής που οδήγησε λίγα χρόνια αργότερα στην πρώτη μας πρόκριση σε μεγάλη διοργάνωση, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ιταλίας το 1980.

Σε ένα ματς εθνικών ομάδων που θα περνούσε αδιάφορο το 1996 βγήκε ο πατέρας για να μπει αλλαγή ο γιος, ένα ρεκόρ που μπήκε στο βιβλίο Γκίνες. Ακόμα πως ο Χάρι Γκρει στα 16 του χρόνια έπαιξε στη Λιντς κάτι που είχε κάνει και ο αδελφός του Αρτσι, πιο παλιά ο πατέρας τους Αντι αλλά και ο παππούς Φράνκι που είχε γίνει πρωταθλητής Αγγλίας με τα παγώνια και πρωταθλητής Ευρώπης με τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Στιγμές που έγραψαν ποδοσφαιρική ιστορία σε σχέσεις πατέρα και γιου!

Στις 15 Απριλίου του 1989 στο Χίλσμπορο του Σέφιλντ, η Λίβερπουλ και η Νότιγχαμ Φόρεστ έπαιζαν στον ένα ημιτελικό του FA cup. Έπρεπε να είναι ένα παιχνίδι, 90 ή 120 αγωνιστικά λεπτά μακριά από τον τελικό του Wembley. Εξελίχθηκε με τα απανωτά λάθη των διοργανωτών και κυρίως της αστυνομίας σε μια ανείπωτη τραγωδία όπου 97 ψυχές πλήρωσαν με τη ζωή τους. Ανατρέχοντας στο χρόνο έχοντας βιώσει εκείνες τις στιγμές από κοντά προσπαθώ να σας μεταφέρω το τι συνέβη εκείνο το καταραμένο απόγευμα και πως πάνω σε αυτή την τραγωδια εξελίχθηκε ένα παιχνίδι συγκάλυψης και εντυπώσεων!

Στη δεκαετία του 60 ένας Ολλανδός γεωπόνος, ο Καουπερς, άλλαξε τον τρόπο καλλιέργειας με τα θερμοκήπια στην Κρήτη. Δυόμιση δεκαετίες αργότερα, ένας άλλος Ολλανδός, ο Γκέραρντ, θα ερχόταν στον ΟΦΗ και θα εξελισσόταν στον πιο σημαντικό άνθρωπο που άλλαξε το ποδόσφαιρο σε όλο το νησί… Οδηγώντας την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας του βαλκανικού Κυπέλλου και σε ευρωπαϊκές εξόδους χαρίζοντας στους Ομιλίτες αλησμόνητες βραδιές!

3 Απριλίου 1996: Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κερδίσει τον πρωταθλητή Ευρώπης και Κόσμου Άγιαξ που ήταν 19 παιχνίδια αήττητος, μέσα στο Άμστερνταμ, με ένα γκολ του Κριστόφ Βαζέχα σε μια πορεία μέχρι τα ημιτελικά του UEFA Champions League αλλά το όνειρο κράτησε μέχρι τη ρεβάνς... Μιλούν για εκείνη την εμπειρία ο κορυφαίος ξένος σκόρερ στην ιστορία του Παναθηναϊκού Κριστόφ Βαζέχα και ο Χουαν Ραμόν Ρότσα που ήταν ο προπονητής της ομάδας.